Kulturowe i cywilizacyjne�terminaty�ch systemu�ukacyjnego

oh £Mś/y/e/}

KULTUROWE I CYWILIZACYJNE DETERMINANTY CECH SYSTEMU EDUKACYJNEGO W POLSCE

1.    Uwarunkowania międzynarodowe:

-    wdrożenie idei europejskiego obywatelstwa, a w rezultacie i wychowania obywatelskiego;

-    wzmożenie poprzez edukację europejskiej konkurencyjności i zabezpieczenia zatrudnienia;

-    utrzymanie więzi społecznych dzięki edukacji;

-    pełne wykorzystanie możliwości stworzonych przez techniki informatyczne.

2.    Prognozy demograficzne:

przyrost ludności w świecie - 6 mld obecnie do 8,5-9,5 mld w 2025 r.;

-    stabilizacja populacji ludności w Europie - 0,5 mld.;

-    95% urodzin to kraje rozwijające się - Afryka trzykrotny wzrost do 2025 r.

3.

Kierunki zmian w polskim systemie edukacyjnym (zawodowym).

-    dostosowanie kształcenia do wymagań rynku pracy - europejskiego, krajowego, lokalnego (badania potrzeb ilościowo-jakościowych na kwalifikowaną kadrę);

-    identyfikacja i antycypacja problemów (czyli przewidywanie problemów i wyzwań) występujących w krajach europejskich;

-    zmiany społeczno-gospodarcze w Polsce;

-    systemowe kształtowanie celów edukacji, tworzenia struktur organizacyjnych w formach szkolnych i pozaszkolnych; treści, metod i wyników kształcenia;

-    reforma strukturalna systemu (gimnazja), wprowadzenie liceów profilowanych (integracja kształcenia ogólnego i zawodowego);

-    nasycenie wykształcenia ogólnego elementami wiedzy technicznej i społeczno-ekonomicznej.

Cele ogólne, pośrednie i szczegółowe - reformy edukacji w Polsce (uniwersalne, dla typu szkoły, dla przedmiotu nauczania).

-    cele są determinowane przez rynek pracy (z biurokratycznego w mało przejrzysty, nieprzewidywalny, brak planów rozwoju);

-    trudność określania celów strategicznych, ogólnych - przejście do formy celów szczegółowych, które są osiągane w formach pozaszkolnych np. kursowych, kształtowane sa konkretne umiejętności;

-    celem kształcenia jest zmiana w uczniu - ustalić początkowy zbiór cech ucznia, a następnie optymalny cech końcowych (EGZAMINY na różnych progach edukacji);

-    PRZYGOTOWANIE DO WYBORU ZAWODU;

-    kształtowanie właściwej postawy wobec pracy;

-    kształtowanie kultury pracy, zainteresowań, rozwój uzdolnień, rozwijanie umiejętności samokształcenia, funkcjonowanie różnych modeli poradnictwa zawodowego, rozwój systemu dokształcania i doskonalenia dorosłych.

Treści kształcenia

-    odejście od encyklopedyzmu, poprawa korelacji międzyprzedmiotowej oraz między poziomami kształcenia;

-    uwzględnianie procedur doboru i układu treści: liniowe, koncentryczne, mieszane — skoncentrowanych na polach treści, skoncentrowanych na uczniu, skoncentrowanych na problemach - życiowych, społecznych itp.;

-    określenie związków między potrzebami rynku a klasyfikacją zawodów szkolnych;

-    wybór odpowiedniej formy programu (program jako zestaw haseł, program jako zbiór umiejętności, a może wiedzy i umiejętności?);

-    ewaluacja programów, w tym programów modułowych (procedury ewaluacji ustawicznej).