kurmaz009

1.1. OBLICZANIE KINEMATYCZNE UKŁADU NAPĘDOWEGO I DOBÓR SILNIKA ELEKTRYCZNEGO

PARAMETRY ZADANE: (parametry wału

(warianty)    wyjściowego)

A.	F * wy>	N:	v ^r wy >	m/s ;	D^y, mm;
B.	T ^1 WYi	N-m;	^03 wy,	1/s;	7, st.
C.	T ^1 wy,	N-m;	^ wy 5	1/min;	7j st.

4.A.	60-10^3	1/min.
4.B.	f) yjy = 30 CJ Wy /TT,	1/min.
4.C.	•&wy~ znana,	1/min,

J G

OBLICZA SIĘ:

1.    Moc na wale wyjściowym

LA.    ^/1000’ ^kW-

l.B.    p^_y = 7V^ /1000, kW.

l.C.    P_wy= Ty,-y*nwy /9550, kW.

2.    Współczynnik sprawności napędu Vo-^rIi-¹l2'^rl3“’ (dokładność — 3 znaki po przecinku). Orientacyjne wartości współczynników sprawności j] różnego rodzaju przekładni mechanicznych, jak również innych elementów napędów (tabl. 1.1.1).

3.    Moc obliczeniowa silnika elektrycznego

kW.

4.    Liczba obrotów wału wyjściowego

5.    Na podstawie zalecanych średnich wartości przełożeń dla różnego rodzaju przekładni mechanicznych (tabl. 1.1.2), jak również zalecanego podziału przełożeń dla reduktorów' i napędów (tabl. 1.1.3 i rys. 1.1.2) oblicza się zalecane przełożenie ogólne układu napędowego

Uj- U{-U2-Uy“ .

6.    Obliczeniowa liczba obrotów silnika elektrycznego

n_so=avy-uó, 1/min.

7.    Z katalogu silników (tabl. 1.2.1 i 1.2.2) dobiera się silnik elektryczny przy dotrzymaniu warunku: P$^P_S0 i n₃^n_so (typ silnika, P_s, n_s, T^/T^, wymiary).

8.    Rzeczywiste przełożenie ogólne układu napędowego

U₀ - U*/.12wy    (dokładność — 3 znaki po przecinku).

9. Rzeczywiste przełożenie poszczególnych stopni układu napędowego dobiera się u^u'_v    , ••• w taki spo

sób, żeby lt₀= Ui-U2-u₃---(dokładność —3 znaki po przecinku).

10. Wyznacza się obciążenie poszczególnych wałów układu napędowego, którego wyniki wprowadza się do tab -

licy P_jH= Pj-7], kW

ą, i i = iij/u, 1/min ;>    (/=', 2, 3...),

T,~ =Tj u Tj, N m lub 7}=9550/>;//!, .

Dla przedstawionego schematu układu napędowego (rys. 1.1.1) obciążenie poszczególnych wałów jest podane w tabl. 1.1.4.

E C B A

v-v^{; v}*y

11. Wstępnie oblicza się średnice czopów wałów z warunku wytrzymałości na skręcanie    A = Ts AV_S śk_s.

Skąd dj = n, 10³7}/(0,2k_s) (,=1,2,3..), mra. k_s=(\5 430) MPa - dla wszystkich wałów (oprócz

ślimaków),

(mniejsze z tych wartości są przyjmowane dla szybkobieżnych wałów, większe - dla wolnobieżnych wałów), k_s=( 10 :12) MPa - dla ślimaków.

Otrzymane wymiary dj zaokrągla się do większych wartości liczb całkowitych 0 lub 5,0 mm.

Polecenia do obliczeń:

1.    Obliczenia wytrzymałościowe poszczególnych przekładni poleca się wykonywać w kolejności ich rozmieszczenia w napędzie.

2.    Po skończeniu obliczeń wytrzymałościowych każdej (oprócz ostatniej) przekładni w związku z udokładnieniem jej przełożenia należy wprowadzać korektę w przełożenie następnego stopnia i zawartości kolumn n i T (tabl. 1.1.4) w taki sposób, żeby nie było zmienione U₀ napędu.

Rys .1.1.1. S chemat układu napędowego: 1,2, 3 - wały napędu (wał 1 -wejściowy, wał 2 -pośredni, wał 3 - wyjściowy), A - silnik elektryczny    ■    (s)>

B - przekładnia pasowa    ( pp),

C - przekładnia zębata zamknięta (pz), E — łożysko    (ł )>

G - koło mechanizmu roboczego (koło

przekładni łańcuchowej, która nie na-₍ leży do składu napędu),

J - rama,

Fwy, Avy parametry wału wyjściowego (wału 3).