63459 kurmaz009

1.1. OBLICZANIE KINEMATYCZNE UKŁADU NAPĘDOWEGO I DOBÓR SILNIKA ELEKTRYCZNEGO

PARAMETRY ZADANE:    (parametry wału

(warianty)    wyjściowego)

A.	F * WY’	N:	V ^r wy j	m/s ;	D*y, mm; 7, st.
B.	T ^1 WY1	N-m;	cc wy,	1/s;	7, st.
C.	T ^1 wy*	N-m;	-P wy,	1/min;	7, st.

OBLICZA SIĘ:

1.    Moc na wale wyjściowym

l.A.    /1000, kW.

l.B.    P^T^-u^y /1000, kW.

l.C.    P_Viy=T_vy-n_wy /9550, kW.

2.    Współczynnik sprawności napędu Vo=^rh-^rl2'V3“‘ (dokładność — 3 znaki po przecinku). Orientacyjne wartości współczynników sprawności 77 różnego rodzaju przekładni mechanicznych, jak również innych elementów napędów (tabl. 1.1.1).

3.    Moc obliczeniowa silnika elektrycznego

Po = P^yMo , kW.

4.    Liczba obrotów wału wyjściowego

4.A.	22*3^-60-10 Ky/(7r-D*y),	1/min.
4.B.	/łWy^= 30 Cd wy /7T,	1/min.
4.C.	n wy= znana,	1/min.

5.    Na podstawie zalecanych średnich wartości przełożeń dla różnego rodzaju przekładni mechanicznych (tabl. 1.1.2), jak również zalecanego podziału przełożeń dla reduktorów i napędów (tabl. 1.1.3 i rys. 1.1.2) oblicza się zalecane przełożenie ogólne układu napędowego

U₀'« U,'-UyUy-- .

6.    Obliczeniowa liczba obrotów silnika elektrycznego

JQ_So=^wy -ul, 1/min.

7.    Z katalogu silników (tabl. 1.2.1 i 1.2.2) dobiera się silnik elektryczny przy dotrzymaniu warunku: P_S^P_S0 i n₃^n_so (typ silnika, P_s, n_s, 7^„/T_nom, wymiary).

8.    Rzeczywiste przełożenie ogólne układu napędowego

Uo= 1}*/Hwy    (dokładność — 3 znaki po przecinku).

9. Rzeczywiste przełożenie poszczególnych stopni układu napędowego dobiera się    u^uj, ••• w taki spo

sób, Żeby U<>= Ur U2-W 3-"(dokładność - 3 znaki po przecinku).

10. Wyznacza się obciążenie poszczególnych wałów układu napędowego, którego wyniki wprowadza się do tablicy P_j+l=Pj-r], kW

nj,i = njlu, 1/min; (,-=1,2,3...),

7)-. = 7} u u, Nm lub Tj=9550PjJnj .

Dla przedstawionego schematu układu napędowego (rys. 1.1.1) obciążenie poszczególnych wałów jest podane w tabl. 1.1.4.

11. Wstępnie oblicza się średnice czopów wałów z wa runku wytrzymałości na skręcanie 7> = P /W_s 7 k_s.

Skąd rfy=n/10*7}/(0,2Aj) (,=1,2,3 ■••), mm.

A, =(15 4-30) MPa - dla wszystkich wałów (oprócz ślimaków),

(mniejsze z tych wartości są przyjmowane dla szybkobieżnych wałów, większe - dla wolnobieżnych wałów),

Ar=(10 :12) MPa - dla ślimaków.

Otrzymane wymiary dj zaokrągla się do większych wartości liczb całkowitych 0 lub 5,0 mm.

Polecenia do obliczeń:

1.    Obliczenia wytrzymałościowe poszczególnych przekładni poleca się wykonywać w kolejności ich rozmieszczenia w napędzie.

2.    Po skończeniu obliczeń wytrzymałościowych każdej (oprócz ostatniej) przekładni w związku z udokładnieniem jej przełożenia należy wprowadzać korektę w przełożenie następnego stopnia i zawartości kolumn fl i T (tabl. 1.1.4) w taki sposób, żeby nie było zmienione u_a napędu.

Rys. 1.1.1. Schemat układu napędowego: 1,2, 3 - wały napędu (wał 1 -wejściowy, wał 2 -pośredni, wał 3 - wyjściowy),

A - silnik elektryczny	(s),
B - przekładnia pasowa	(pp),
C - przekładnia zębata zamknięta	(p4
E - łożysko	(ł>.
G - koło mechanizmu roboczego (koło
przekładni łańcuchowej, która f leży do składu napędu),	nie na-
J - rama,
7vy, VĘy, A*y parametry wału wyjścio
wego (wału 3).