Laboratorium Elektroniki cz II 3

5. Osie układu współrzędnych muszą być opisane, tzn obok osi należy umieścić symbol wielkości mierzonej oraz stosowaną jednostkę (np.: I [mA], R [O] )■ Działki główne muszą być opisane. W przypadku osi w skali logarytmicznej nie stosuje się opisu zawierającego symbol logarytmu (np: log U) - należy wpisać tylko symbol wielkości mierzonej (tutaj oczywiście U).

6 Na wykresie należy nanieść punkty pomiarowe, które muszą być wyraźnie oznaczone za pomocą odpowiednich znaków (kółka, krzyżyki, trójkąty, - puste i wypełnione...). Środek znaku musi znajdować się w miejscu, którego współrzędne odpowiadają konkretnemu punktowi pomiarowemu;

7 Na wykresie należy też nanosić błędy pomiarów w postaci prostokąta błędu. Środek tego prostokąta leży w punkcie pomiarowym, a boki mają długości podwojonych wartości błędów;

8. Krzywą będącą obrazem badanej zależności rysujemy tak, aby przechodziła przez prostokąty błędów możliwie największej ilości punktów pomiarowych. Lokalnie liczby punktów leżących po obu stronach krzywej powinny być jednakowe Krzywa musi być krzywą gładką - w żadnym wypadku nie należy łączyć naniesionych punktów krzywą łamaną,

9. Do sporządzania wykresów należy stosować odpowiednie przyrządy kreślarskie Wykresy wykonywane "odręcznie" będą odrzucane

Literatura

1. R. Respondowski: Opracowanie wyników pomiarów fizycznych. Wyd. Pol. Śląskiej, skrypt nr 1951, Gliwice 1995.

2. R. Poprawski, W. Salejda: Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki. Cz I. Podstawy rachunku błędów i opracowania wyników pomiarów, Oficyna Wyd Pol. Wrocławskiej, Wrocław 1996.

3. H. Abramowicz: Jak analizować wyniki pomiarów. PWN, Warszawa 1992.

4. H. Szydłowski: Teoria pomiarów, PWN, Warszawa 1981

5 J R. Taylor: Wstęp do analizy błędu pomiarowego, PWN, Warszawa 1995.

6 H. Hansel: Podstawy rachunku błędów, WNT, Warszawa 1968.

Mi sio!

III. PROGRAMY I INSTRUKCJE DO ĆWICZEŃ

Ćwiczenie 1 UKŁADY PROSTOWNICZE

1.1. Cel ćwiczenia

Celem ćwiczenia jest zapoznanie studentów z podstawowymi układami prostowniczymi, ich charakterystykami statycznymi oraz przebiegami czasowymi prądów i napięć przy obciążeniach o różnym charakterze

1.2. Wprowadzenie

Energię elektryczną najwygodniej jest pobierać wprost z sieci prądu zmiennego Postępujemy tak wszędzie tam, gdzie jest to możliwe (grzejniki, silniki indukcyjne itp.). Jeżeli jednak odbiornik wymaga napięcia stałego, musimy wykorzystać układ prostowniczy, którego zdaniem jest przy zasilaniu z sieci prądu zmiennego wytworzyć to napięcie stałe (ogólnie - napięcie o pewnej wartości stałej). Zadanie odwrotne, tzn. przeniesienie energii ze źródła stałoprądowego (np. baterii akumulatorów) do odbiornika wymagającego napięcia zmiennego (np. silnika indukcyjnego) można wykonać przy użyciu układu generatora (falownika). W takim układzie pracującym niezależnie od sieci mamy możliwość swobodnego wyboru częstotliwości, a zatem np możliwość zmiany prędkości obrotowej silnika.

Jeśli energię ze źródła stałoprądowego (np. prądnicy) chcemy przenieść do sieci prądu zmiennego, używamy prostownika pracującego w układzie inwersyjnym (in-wertora).