42
2. Oscyloskop dwustrumieniowy.
3. 2 multimetry cyfrowe (lub przyrządy magnetoelektryczne) do pomiaru prądu i napięcia stałego.
4. Opornica dekadowa lub suwakowa.
1. Dla 5 badanych układów, tj.:
- prostownika półokresowego,
- prostownika pełnookresowego,
- prostownika pełnookresowego mostkowego,
- podwajacza symetrycznego,
- podwajacza niesymetrycznego zdjąć charakterystyki Uosr = f(lośr)-
Wartości średnie napięcia i prądu obciążenia mierzymy przyrządem reagującym bezpośrednio na wartość średnią, np. cyfrowym przyrządem całkującym lub przyrządem magnetoelektrycznym. Ponieważ zdejmowane charakterystyki są w przybliżeniu prostoliniowe, wystarczy zmierzyć napięcie odpowiadające 3-4 wartościom prądu obciążenia (w tym prądowi lo ~ 0).
2. Dla wybranego układu prostownika, np. dla prostownika pełnookresowego, zdjąć charakterystki
U04r = f(lo*r)
dla przypadków obciążenia z filtrami prostowniczymi pokazanymi na rys. 1.12. Uwaga
Podczas wszystkich pomiarów obserwować przebiegi czasowe prądów i napięć, jak np. iDi. iD2. itr. i0. ici. ic2. Udi. uD2, Uo, Uci, uc2. szukając potwierdzenia tez sformułowanych w rozdziale 1.2. Jednoczesna obserwacja na oscyloskopie dwóch przebiegów jest możliwa tylko wtedy, gdy mają one wspólny punkt, do którego możemy podłączyć masę oscyloskopu. Wynika to z faktu, że w powszechnie stosowanych oscyloskopach masa obydwu kanałów jest wspólna. Dodatkowo w p. 2 należy zmierzyć na oscyloskopie podwójną amplitudę tętnień dla każdego z badanych filtrów przy zbliżonej wartości prądu obciążenia.
1 Charakterystyki zdjęte w p. 1.5-1 przedstawić we wspólnym układzie współrzędnych. Na podstawie ich nachylenia wyznaczyć średnie wartości rezystancji wewnętrznej dla każdego układu. Czy wartości Uo* dla zerowego (bardzo małego) prądu obciążenia odpowiadają wartościom teoretycznym w stosunku do amplitudy napięcia wtórnego transformatora Um?
2. Charakterystyki zmierzone w p. 1.5-2 przedstawić we wspólnym układzie współrzędnych. Vtyjaśnić przebieg charakterystyki dla przypadku filtru z rys. 1.12c, która dla małych prądów obciążenia zaczyna się przy wartościach bliskich Um, by przy większych prądach obciążenia zbliżyć się do wartości średniej (nieco poniżej
2 —). Porównać i skomentować zawartość tętnień dla różnych przypadków ob-
71
ciążenia.
3. Omówić wnioski wynikające z obserwacji przebiegów czasowych prądów i napięć (np. na temat maksymalnych wartości napięcia wstecznego na diodach w różnych układach i przy różnych typach obciążenia).
1. Tietze U., Schenk Ch.: Układy półprzewodnikowe. WNT, Warszawa 1987, s. 442-448.
2. Pawłowski J.: Podstawowe układy elektroniczne. Nieliniowe układy analogowe. WKiŁ, Warszawa 1979, s. 75-105.
3. Rusek M., Ćwirko R., Marciniak W.: Przewodnik po elektronice. WNT, Warszawa 1986, s. 139-141.
4. Elektronika przemysłowa. Praca zbiorowa pod red. Malzachera S., Skrypt Pol. Śl. nr 1438, Gliwice 1989.1.1, s. 203-217.