lastscan35

iralne na ogól odchodzą od uznaniowego przydzielania kwot kontyngentu na rzecz określonych parametrów. Podstawą do ich ustalenia jest wielkość kapitału danego banku oraz struktura aktywów. Każdy bank może być pozbawiony prawa do redyskonta, jeżeli narusza przepisy prawa bankowego lub nadzoru bankowego. Bank centralny nie ma obowiązku udzielania bankom kredytu redyskontowego.

Aby weksel został zredyskontowany. musi odpowiadać określonym warunkom, które ustala bank centralny. Są to przede wszystkim następujące wymogi:

-    podpisanie weksla przez 3 osoby uznane za wypłacalne;

-    ważność maksymalnie 90 dni;

-    charakter weksla handlowego.

Znaczenie polityki redyskontowej jest trojakie:

1)    podwyższenie stopy procentowej służy jako ostrzeżenie (sygnał) dla podmiotów gospodarujących, że bank centralny zastosuje także inne instrumenty bankowe do osiągnięcia celów swej polityki - ekspansywnej bądź restrykcyjnej;

2)    zmiana wielkości odsetek oznacza konieczność przeprowadzenia nowego rachunku ekonomicznego w zakresie rentowności przedsięwzięcia finansowanego za pomocą kredytu;

3)    w prowadzenie przez bank centralny np. bardziej restrykcyjnej polityki powoduje określone zagrożenie wypłacalności banków , co skłania je do bardziej ostrożnych działań.

Ustalenie wysokości stopy od kredytu refinansowego (redyskontowego) jest bardzo istotnym zadaniem banku centralnego. Stopa procentowa może być wykorzystana jako instrument polityki pieniężno-kredytowej, jeżeli będzie spełniała funkcję zewnętrznego parametru, branego pod uwagę przy podejmowaniu decyzji ekonomicznych. Decyzje te powinny uwzględniać konieczność osiągnięcia prze/ kredytobiorcę co najmniej takich wyników- finansowych, które by pozwoliły na spłacenie rat kapitałowych oraz odsetek od zaciągniętego kredytu.

W warunkach braku równowagi na rynku i narastających zjawisk inflacyjnych możliwości realizacji tych funkcji przez stopę procentową są bardzo ograniczone:

■    Przy ustalaniu stopy procentowej musi być uwzględniona stopa inflacji. Ujemna realna stopa procentowa zachęca kredytobiorców do maksymalizacji popytu na kredyt.

■    Należy odstąpić od dostosowywania stopy procentowej do zróżnicowanej rentowności poszczególnych grup kredytobiorców- czy też obniżania jej ze względów socjalnych. Ulgi w oprocentowaniu kredytów- stanow ią gratyfikację bankową, która utrudnia dokonywanie rzeczywistego rachunku ekonomicznego w gospodarce narodowej.

■    Zróżnicowanie stopy procentowej powinno wynikać wyłącznic ze stopnia płynności kredytów i wkładów oraz ryzyka ponoszonego przez banki przy udzielaniu kredytu. Najniżej powinny być oprocentowane wkłady awista. najwyżej - kredyty dla przedsiębiorstw o zugrożoncj zdolności kredytowej.

Pro* mi pouimui /.ucm «*«l»i/i.ily w#ę w kierunku ruejomilncgo wykorzystywania ■tików. Jednak warunkiemclcklywnegn wykorzystanie procentu Jest ukształtowanie ■lę jego ceny na rynku liuic/ej wy/s/o ndMkl ł»v«l<| przerzucane u ceny. a procent me ladzie mógł spełnić swej funkcji.

t rlijm urealnienia stopy procentowej jest zmniejszenie popytu na pienili/ popr/c/ neutralizację „pieniądza gorącego" (zamiana na wkłady terminowe) ora/ ogranicz.e-L nie akcji kredytowej. Podwyższenie oprocentowania wkładów w warunkach inflacji | ma określone znaczenie socjalne, natomiast w mniejszym stopniu - znaczenie ekonomiczne.

(Irak rynku kapitałowego i zasobnej warstwy średniej powoduje, że wysokie odsetki otrzymywane przez osoby fizyczne z tytułu posiadanych wkładów terminowych me wracają do gospodarki narodowej poprzez zakup akcji, ale są przeznaczane na konsumpcję. Podobnie na konsumpcję przeznacza swe środki budżet - drugi uczestnik tego procesu pozbawiania gospodarki narodowej środków Pozostała część jest ; gromadzona przez banki w celu zwiększania ich funduszy.

Ptnvstają wątpliwości, czy wprowadzenie realnej stopy procentowej jest niezbędne, i/y daje pożądany efekt, czy raczej nie pogłębia recesji i nie jest formą opodatkowani.! sfery produkcyjnej na rzecz konsumpcji indywidualnej i zbiorowej. Dla normalnych rynkowych stosunków kredytowych między kredytobiorcą i bankami koniecz-Kgjcst niedopuszczenie do odgórnego ustalania stopy procentowej Stopa ta musi wynikać z podaży i popytu na rynku pieniężnym, musi być elementem konkurencji f między bankami.

Kredyt lombardowy jest wykorzystywany do finansowania banków', jeżeli powstaje wyjątkowo trudna sytuacja na rynku pieniężnym. Udziela się go pod zastaw papierów wartościowych (obligacje, weksle skarbowe, weksle przedsiębiorstw) na następujących warunkach:

I udziela się go wtedy, gdy dany bank komercyjny ma trudności w utrzymaniu płynności:

I bowinien być spłacony w terminie w^; zasadzie do 3 miesięcy (ma on tylko ! przejściowo pomóc w utrzymaniu płynności przez bank komercyjny); w stopień sfinansowania złożonych papierów za pomocą kredytu jest zróżnicowany w zależności od rodzaju tych papierów (2/3. 3/4. 4/5).

Istnieją trzy rodzaje pożyczek udzielanych przez bank centralny w formie kredytu lombardowego, zabezpieczonych odpowiednimi papierami wartościowymi:

-    kredyt płatniczy (korekcyjny), udzielany na kilka dni w celu pokrycia nagłego zapotrzebowania na środki (np. aby utrzymać wymagany poziom rezerwy

r obowiązkowej);

-    kredyt sezonowy, udzielany na kilka miesięcy, na pokrycie sezonowych wahań w kształtowaniu się wysokości depozytów I po/yc/ck; kredyt długoterminowy, udzielany dla banku, który np. poniósł straty.

77