I
wartości, jest to model oprocentowania składanego przy stopach zmiennyc w czasie. Model tego typu został sformułowany w punkcie 3.7; w tym miejsc wykorzystamy go do zapisania zależności odpowiednich dla inflacji. Wprowadzamy następujące oznaczenia:
i$ - okresowa stopa inflacji w okresie j — 1.2.....m,
/w - m-okresowa stopa inflacji,
Łf - przeciętna okresowa stopa inflacji w czasie m okresów.
Oprócz stopy inflacji, która w sensie fonnalnym ma własności analogiczne d stopy oprocentowania składanego, będziemy używać pojęcia czynnika inflacji który - analogicznie jak czynnik oprocentowania - /jest sumą stopy inflacj i liczby 1. Obliczony w ten sposób czynnik inflacji wyraża stosunek poziomu cc w okresie późniejszym do cen z okresu wyjściowego.
Zgodnie z wzorem (3.56) w-okresowy czynnik inflacji jest iloczynem czynników inflacji z kolejnych okresów j = 1.2.....m, więc
(3 67)1
i-
z czego wynika, że m-okresowa stopa inflacji jest dana wzorem
fnf = no+$)“».
J-1
a przeciętna okresowa stopa inflacji
y J-1
(3.6S)
, Przeciętną miesięczną sioj>ę inflacji w tym kwartale obliczamy według wzoru
(t 69).
Li = 1,0675 - I = 2,20%.
■
1 Rozpatmjąc wpływ inflacji na wartość kapitału, będ/ieim ro/ró/mać nominalni ii realną wartość kapitału, a ich zmiany mierzyć przy użyciu, odpowiednio, nominalnej i realnej stopy procentowej. W tym kontekście nominalną wartością kapitału nazywamy wartość kapitału obserwowaną w rzeczywistości, a stopy Wytlźąjące zmiany nominalnej wartości kapitału nazywam) nominalnymi stopami procentowymi!l. Obserwowany w rzeczywistości poziom nominalnych stóp | pnfccntowych zależy m.in. od poziomu inflacji - po wyeliminowaniu czynnika inflacji otrzymamy realne stopy procentowe i odpow iadające im zmiany realnej ' litości kapitału.
j 1 Wprowadzamy następujące oznaczenia stóp procentowych w ustalonym okresie:
I - stopa nominalna.
r inli - stopa realna.
L r.nf “ stopa inflacji.
łilc/ność wiążąca trzy powyższe stopy nosi nazwę wzoru Fishera i ma postać
• + »norn = ( 1 + 1^) ( 1 + iM).
(3.70)
-1.
(3.69)
Przykład 3.26
W styczniu, lutym i marcu miesięczna stopa inflacji wyniosła, odpowiednio. 2,5%, 2% oraz 2,1%. Obliczymy stopę inflacji w I kwartale oraz przeciętną miesięczną stopę inflacji w I kwartale.
Czynnik 3-miesięcznej inflacji w okresie styczeń-marzec obliczamy według wzoru (3.67), otrzymując
1 +/«r = (1 + 0.025) (1 + 0,02) (1 + 0.021) = 1.0675, a więc stopa inflacji w I kwartale, obliczona zgodnie z wzorem (3.68), wynosi
fM = 1,0675-1 = 6,75%.
Zauważmy, że obliczona stopa inflacji z 1 kwartału jest większa od sumy miesięcznych stóp inflacji z tego kwartału. Wynika to z tego. że - jak wspominaliśmy wyżej - inflacyjne zmiany cen w kolejnych miesiącach nakładają się na siebie, czyli mamy tu do czynienia z procesem analogicznym do oprocentowania składanego.
| Zależność ta oznacza, że czynnik nominalnego oprocentowania kapitału jest jgłożeniem czynnika wzrostu realnej wartości kapitału i czynnika inflacji. Wzór | l ishera wykorzystuje się w praktyce wr sytuacjach, które wygodnie jest rozpatrywać *t‘ antę i ex post. Z przypadkiem ex antę mamy do czynienia np. wtedy, gdy bank llfttulu na kolejny okres nominalną stopę oprocentowania kredytów u zależności od uganego poziomu realnej opłacalności prowadzonej działalności kredytowej ddyw-anego poziomu inflacji. Sytuacja ex post wystąpi po zakończeniu tego _nesu. gdy bank będzie oceniał realny efekt działalności kredytowej na podstawie
Snalnego oprocentowania udzielonych kredytów i zrealizowanego, a nie widywanego poziomu inflacji.
Z zależności Fishera (3.70) wynika, że czynnik oprocentowania realnego jest Ilorazem czynnika oprocentowania nominalnego i czynnika inflacji.
l+'rd =
1 + in
1 +4ii
zatem
I ~ł~ i nom
I + ł’i nf
-1 =
I + lint
" PodkrcOamy, te » kontekście inflacji stopa nominalna ma inny sens niż stopa nominalna /łlclin iowanu w punkcie 3.3. będąca miarą oprocentowania rocznego przy kapitalizacji podokresowej.
106
107