P
Rys. 2.21
Rys. 2.22
W przypadku, gdy liczba równań równowagi jest mniejsza niż liczba niewiadomych r < n, układ nazywamy statycznie niewyznaczalnym albo hiperstatycznym. Gdy liczba równań jest większa od liczby niewiadomych r > n, wówczas układ nazywamy chwiejnym albo mechanizmem.
Rozwiązywaniem układów hiperstatycznych zajmuje się dział mechaniki, zwany wytrzymałością materiałów, natomiast układami chwiejnymi - kinematyka.
4. Znaleźć napięcie w linach podtrzymujących ciężar P (rys. 2.22).
Korzystając z warunków równowagi napiszemy
3
£ Pu = 0, Sx cos a + S2cosa = 0, S2 = -S2,
3
£ Piy = 0, P - Sx sin a + S2 sin ac = 0, P = 2 Si sin a.
stąd
Znak minus przy napięciu S2 oznacza, że zwrot S2 został przyjęty odwrotnie od rzeczywiście występującego i należy zmienić go na przeciwny.
\
p
Wielobok sił
p
Plan sił
Rys. Z23
Rozwiązanie wykreślne przedstawiono na rysunku 2.23. Można zauważyć, że jeśli zmniejsza się kąt a (kąt pochylenia lin Sj i S2), to zwiększa się znacznie napięcie w linach.
2.4.2. Warunki równowagi układu trzech sił nierównoległych
P,
Na rysunku 2.24 są przedstawione trzy siły, których linie działania nie przecinają się w jednym punkcie. Aby układ sil pozostawał w równowadze, moment wszystkich sił względem dowolnego bieguna, np. leżącego na linii działania siły Pt, musi być równy zeru
MA = rAl xP2 + r,Jx?3 = 0
skąd
rA2 x P2 = ~rA, x P3.
Z równania tego wynika, że siły P2 i P3 leżą w jednej płaszczyźnie wyznaczonej przez punkt A i wektory rAii rAy Z sumy rzutów sił na oś prostopadłą do tej płaszczyzny wynika, że i siła PŁ leży w tej płaszczyźnie, gdyż jej rzut na tę oś musi być równy zeru (dwa pozostałe rzuty są rówoważne zeru). Jeżeli założymy, że siły te są nierównoległe i wyznaczymy moment względem bieguna B, to musi on też równać się zeru wówczas, gdy układ sił jest w równowadze
MB = rBi x Pi = 0.
Ponieważ
„ Pi * 0, więc rBl — 0 lub r^JIP^
czyli linia działania siły P3 musi przechodzić przez punkt przecięcia pozostałych dwu sił układu.
Wniosek: Aby trzy równoległe siły były w równowadze, muszą leżeć w jednej płaszczyźnie i przecinać się w jednym punkcie.
Przykłady
1. Na kwadrat o boku a = 2 m działają siły o wartościach PŁ = 2y/l N; P2 = 2 N; P3 = 4 N (rys. 2.25).
a) Znaleźć wektor główny podanego układu sił.
Rozwiązanie
W przyjętym układzie współrzędnych siły można opisać jako