86
a dalej
R-By — 8T
Rax = -4T.
Kierunek reakcji RBx jest przeciwny niż założony na rysunku.
Zaznaczony wzdłuż ramy znak momentu zginającego na każdej części ramy - przerywaną kreską włókna rozciągane opisują moment zginający dodatni. Równania momentów w czterech przedziałach wyglądają następująco:
0
Reakcja RA przenoszona przez lewy pręt ramy, jako siła wzdłużna, jest dla poziomego pręta siłą poprzeczną skierowaną do góry, moment zginający zaś na końcu przedziału drugiego przenosi się z tym samym znakiem do kolejnego pręta (ponieważ obrano pole objęte tymi prętami jako definiujące znak momentu). Dlatego
Mf = Ra
l x2
*-pTq2-
_ '_ : _______ • _- __
* Dla przedziału IV byłoby można kontynuować zapis, idąc od pręta do pręta, prościej jednak będzie moment liczyć tu od strony reakcji B. Oczywiście w miejscu połączenia się-prętów' III i IV ramy momenty muszą być jednakowe
MY = +Bx-x 0^x^l. Podstawiając wartości sił mamy
M\ |
= 0 |
x =$ -, |
Mg |
= -4x kN ■ m |
x < |
Mf |
= 4x + 12 - x2 kN • m |
0 ^ x ^ l, |
my |
= -4x kN • m |
0 ^ x < /. |
Wykresy momentów zginających są przedstawione na rusunku 2.83 b, przy czyni przyjęto na wykresie 1 cm = 10 kN.
Siły tnące w poszczególnych przedziałach wyrażają się zależnościami:
Tl = 0 Tffl =-2x4-4 Ta — -4 T™ = -4
i są przedstawione na rysunku 2.83c w skali 1 cm = 4T. Siły podłużne przedstawione na rysunku 2.83d są narysowane w skali 1 cm = 4T i-jak widać - wszystkie pręty są ściskane. Wartość siły podłużnej w danym przekroju równa się sumie wszystkich sił równoległych do danego pręta i leżących z jednej strony rozpatrywanej i przekroju. Jeśli wypadkowa tych sił jest skierowana od przekroju, to pręt w danym miejscu jest rozciągany; jeśli skierowany jest do przekroju - pręt jest ściskany.
2.10. Dowolny przestrzenny układ sił
Dany jest układ sił, jak na rys. 2.84. Redukcja takiego układu będzie, tak ul w innych przypadkach, polegała na wyznaczeniu wektora głównego