1. funkcjonalna metoda integracji - podstawowymi zadaniami instytucji integracyjnych powinny być działania zmierzające do ograniczenia barier handlowych i zapewnienia swobodnego przepływu towarów, usług i czynników produkcji;
proces integracyjny powinien wynikać z działania mechanizmów rynkowych, a nie być przedmiotem regulacji;
procesy integracyjne nie powinny powodować oddzielenia się gospodarek integrujących się państw od reszty świata;
2. instytucjonalna metoda integracji - najważniejszą rolę w rozwijaniu procesów integracyjnych odgrywają wspólne lub ponadnarodowe instytucje integracyjne;
regionalna integracja międzynarodowa jest możliwa, gdy zostanie skoordynowana i zunifikowana polityka gospodarcza grupy państw (przekazanie funkcji ekonomicznych organom wspólnym lub ponadnarodowym);
1. Integracja rynkowa - połączenie państw będące następstwem rozwoju sił wytwórczych, który prowadzi do ukształtowania się wewnętrznie spójnych struktur gospodarczych;
grupa państw nie musi tworzyć oddzielnych struktur organizacyjnych; stworzone struktury gospodarcze wyraźnie odróżniają się od całokształtu gospodarki światowej;
2. integracja instytucjonalna - powstaje w wyniku porozumienia międzynarodowego (także z przyczyn politycznych) w celu łączenia określonych organizmów gospodarczych;
powołanie odpowiednich struktur organizacyjnych;
- nie musi być przejawem obiektywnej konieczności rozwoju sił wytwórczych; istnienie formy instytucjonalnej me zawsze prowadzi do integracji gospodarczej państw;