Różnice w mechanizmach działania leków przeciwpsychotycznych I i 11 generacji
Leki przeciwpsychotyczne I generacji (klasyczne neuroleptyki)
• DA- (limbika, prążkowie, podwzgórze)
Kierunki poszukiwań neuroleptyków II generacji:
• zwiększenie selektywnego wpływu leków na struktury limbiczne; poszukiwanie leków działających na odrębny podtyp receptora D2 częściej występujący w obrębie limbiki niż prążkowia
• eliminowanie nadmiernych działań antagonistycznych oraz niedopuszczenie do wytwarzania się nadwrażliwości receptorów postsynaptycznych
• wpływ ago-antagonistyczny na receptor D2 (ma to na celu nie dopuszczenie do nadmiernego wpływu blokującego przekaźnictwo DA, podtrzymanie czynności neuronu i uwalniania DA)
• wpływy modulujące przekaźnictwo DA, np. poprzez układ serotoninergiczny. Szczególne znaczenie ma blokada receptora 5-HT2. Receptory 5-HT2 oprócz innych wpływów mogą działać hamująco na funkcję układu DA, zablokowanie ich zatem prowadzi do nasilenia przekaźnictwa DA, a więc do pożądanego „podtrzymywania” funkcji neuronu na tle blokady postsynaptycznej wywołanej przez neuroleptyk.
i