Obraz8 3

Ciągłość i dynamika

•    stoi w wyraźnej opozycji do staty ki — tego co jest charakterystyczne dla lęgnnwania tradycyjnego.

•    porównywana jest do spirali o rozszerzających się zwojach: coraz sz i dalej (więcej na ten temat szukaj w: Górajek-Jóźwik, 1993,1995,1999).

Logiczność

to inaczej sensowność, rozsądność, konsekwencja (w myśleniu i działaniu); czące się bezpośrednio z następstwem czasowym.

Następstwo czasowe

Określa je konieczność postępowania zgodnie z teoretycznymi założę^ procesu pielęgnowania; planowanie pielęgnowania zawsze będzie poprz~ przez formułowanie diagnozy pielęgniarskiej, a ocena stanu nastąpi po zrea waniu tego, co zawarte zostało w planie opracowanym na potrzeby danego miotu opieki (rozwinięcia tego zagadnienia szukaj w: Górajek-Jóźwik, 1993,1 1999).

Do podstawowych wymogów zakodowanych w teorii procesu piclęgnc liczane są:

•    komunikowanie się z podmiotem opieki (stała interakcja, dwustronna r cja pielęgniarska <-> podmiot opieki),

•    dokumentowanie na potrzeby pielęgnowania.

Zapamiętąj:

Dokumentacja (w której dokumentowane są dane dotyczące stanu pod opieki) wypracowana na potrzeby procesu pielęgnowania stanowi nic tylko:

•    źródła informacji, na podstawie których można wydawać sądy uzasai (racjonalne) o podmiocie opieki oraz indywidualnym celowym i plan pielęgnowaniu, ale służy także

•    do przekazywania informacji o podmiocie opieki w obrębie zespołu tera tycznego (komunikowanie interpersonalne w sprawach szeroko rozumi opieki, przy wykorzystaniu słowa pisanego).

Założenia dotyczące komunikowania się z podmiotem opieki

Sporo na temat komunikowania w pielęgnowaniu zawarte zostało w podr 1.8.3. Z tego powodu prezentowane tu treści ograniczone zostaną do uka podstawowych relacji, w jakie wchodzi pielęgniarka realizująca proces pielę wania.

Zapamiętaj:

W procesie pielęgnowania największy nacisk należy położyć na zakres i ci ter relacji interpersonalnych pielęgniarki 7;

•    podmiotem opieki i

•    jego rodziną, osobami mu bliskimi.

Dodatkowe wyjaśnienia. Wszystko, co zostało zawarte w dokumentacji, stanowić przedmiot analizy, syntezy i uogólnień. To zaś kreuje zmiany w przyj? założeniach teoretycznych (od ogólnych do bardziej szczegółowych).

Rodzina

Przedstawiciele

zespołu

terapeutycznego

i(lub) osoby bliskie podmiotu opieki

Ryc. 2-26- Proces pielęgnowania: podstawowe relacje interpersonalne, w jakie wchodzi pielęgniarka.

Primary nursing

W teoretycznych założeniach primary nursing przyjmuje się, że:

•    pielęgniarslwo/piclęgnowanie to dziedziny autonomiczne,

•    społeczność pielęgniarska z założenia chce inwestować w praktyczne pielęgnowanie; jest przekonana, że stan taki można osiągnąć bez dodatkowego zwiększania nakładów finansowych na opiekę,

•    pielęgniarka jest osobą merytorycznie i praktycznie przygotowaną do W7ięcia pełnej odpowiedzialności za pielęgnowanie każdego powierzonego jej pacjenta,

•    pielęgnowanie wymaga takiego zorganizowania, aby pacjent wiedział, kto decyduje o jego opiece (zakres i charakter) oraz jej realizacji i kto reprezen-tuje jego sprawy związane z pielęgnow aniem na forum oddziału, szpitala itp. (Górajek-Jóźwik, 2004).

Przełożenie założeń teoretycznych na praktykę (pielęgnowanie) jest możliwe tylko wtedy, kiedy pielęgniarka jest przygotowana do zawodowego, profcsjonalnc-pielęgnowania, a nie tylko (wyłącznic) do pomagania lekarzowi w procesie le-

leorie pielęgniarstwa

^Korzystanie z teoretycznego dorobku pielęgniarstwa pozwala sformułować golruenie i powiedzieć, że wszystkie teorie pielęgniarstwa:

ubogacają pielęgniarstwo o nowe obszary wiedzy o człowieku środowisku , ¹ Pieleniach w związku z pojawieniem się choroby, niepełnosprawności, Pozwalają lepiej poznać i zrozumieć zachowania człowieka zdrowego, nara-, ^/onego na zachorowanie, chorego oraz Pozwalają zaproponować taką pomoc (profesjonalną, inną niż profcsjonal-Jją; ^s?moopiekę). która odpowiadałaby jego uświadomionym lub nieuświa-, ^Uomionym oczekiwaniom, a także ^Uwzględniała własne możliwości podmiotu opieki.

107