Obraz4 4

Oceniani®

Pielęgniarka

Podmiot opieki

stanu

Ścisła relacja interpersonalna oparta na wzajemnym komunikowaniu się

Ocena

stanu

Ryc. 2.28. Relacja między ocenianiem a oceną stanu.

Dane o podmiocie opieki stanowić będą swego rodzaju punkt wyjścia do

•    sformułowania oceny stanu (ryc. 2.28).

To z kolei jest podstawowym warunkiem do

•    świadczenia zindywidualizowanego pielęgnowania, czyli świadczenia ta opieki, jaka jest najbardziej potrzebna (pożądana) danemu podmio opieki (ryc. 2.29).

Podmiot opieki (p.o.)

'¹

Zbiór danych o p.o.

Ocena stanu p.o.

Zakres niezbędnych danych do sformułowania oceny

(Procedura)

Analizowanie.

wnioskowanie

Wynik

(ale i nowe zadanie)

Ryc. 2-29. Rodowód oceny stanu podmiotu opieki (czyli: skąd się bierze la ocena?).

Zakres i charakter oceniania i oceny

2bJór danych o podmiocie opieki to minimum informacji obrazujących najczęściej stan

•    zaspokajania potrzeb biopsychospołecznych,

•    rozwiązywania problemów (trudności, jakie napotyka podmiot opieki).

Zbiór danych to „materiał”, na podstawie którego można wyciągnąć konkretne. uzasadnione wnioski w postaci

•    oceny stanu podmiotu opieki (ryc. 2.30).

Ocena stanu określana jest często także mianem rozpoznania (stanu).

Ocena w pielęgnowaniu (mówiąc najogólniej) to sąd wartościujący wyrażony przez pielęgniarkę, a mówiący np. o stanie:

•    ludzi (podmiot opieki, własna grupa zawodowa jako całość lub poszczególne pielęgniarki, inne osoby),

•    rzeczy.

Aby ocena stanu podmiotu opieki mogła zostać sformułowana, muszą być spełnione określone warunki:

•    pielęgniarka musi wiedzieć, kto stanowić będzie przedmiot oceniania i oceny,

•    jaki będzie zakres oceny, czyli inaczej — granica, która wyznacza, co powinno (lub może) podlegać ocenianiu i, konsekwentnie, co zostanie wyrażone w ocenie.

Zakres oceniania i oceny stanu podmiotu opieki to z reguły trzy zmienne: l)stan potrzeb, 2) problemów i 3) funkcjonowania biopsychospolecznego i duchowego. Nie wyklucza to możliwości oceniania (rozpoznawania) np. stanu potrzeb biopsychospołecznych i problemów opiekuńczych czy też problemów i funkcjonowania podstawowych sfer (i takie rozwiązania spotykane są w praktyce) (ryc. 2.31).

Ocena wstępna: rozpoczyna pewien cykl działań, np. formułowana w momencie wejścia podmiotu opieki w system ochrony zdrowia, niekiedy na podstawie niepełnych dany ch (np. bez tych pochodzący ch z jego środowiska życia, pracy itp.).

Ocena bieżąca: dokonywana równolegle z przebiegiem pielęgnowaniu.

Ocena końcowa: zaimkaiaca oewien riap (okres) nrnrv t nndmintem onieki

Rodzina

Rodzina

Grupa społeczna

(np. społeczność lokalna)

’^^fc- 2 JO. Przedmiot oceniania i oceny (podmiot opieki).

1?1