Obraz5

110 W. Kotarba

nione zakazy dotyczą oznaczenia geograficznego w jego oryginalnym brzmieniu, w tłumaczeniach oraz w innych formach pochodnych.

Prawo z rejestracji oznaczenia geograficznego (tak samo jak prawo ochronne na znak towarowy) nie daje uprawnionemu prawa zakazywania: oferowania lub dalszego obrotu towarami oznaczonymi tym oznaczeniem, jeżeli towary te zostały uprzednio, zgodnie z prawem, wprowadzone do obrotu na terytorium Europejskiego Obszaru gospodarczego. Jeśli towary pochodzą od uprawnionego (lub osoby upoważnionej) i przez niego (lub osobę upoważnioną) zostały oznaczone oznaczeniem geograficznym, a więc nie są towarami podrobionymi, lub np. bez zgody zostały poddane przeróbce, czy też np., pomimo takiej zgody po ich wprowadzeniu do obrotu pogarsza się ich stan jakościowy, wówczas uprawniony nie może wystąpić z roszczeniami o naruszenie jego prawa. Jego prawa są wyczerpane.

Osoby, które działając na danym terenie używały wcześniej (przed zarejestrowaniem) w dobrej wierze, oznaczenia geograficznego, a ich towary nie spełniają warunków będących podstawą udzielenia prawa z rejestracji, mogą go nadal używać, jednakże nie dłużej niż przez rok, począwszy od dnia udzielenia prawa z rejestracji.

Uzyskanie prawa z rejestracji oznaczenia geograficznego (tak samo jak przy znakach towarowych), nie daje możliwości zakazywania używania przez inne osoby: ich nazwisk lub adresu oraz oznaczeń wskazujących na cechy i charakterystykę towarów, ich rodzaj, ilość, jakość, przeznaczenie, pochodzenie, datę wytwarzania lub okres przydatności.

Ochrona oznaczeń geograficznych jest bezterminowa. Prawo z rejestracji takiego oznaczenia może wygasnąć, jeśli przestało to oznaczenie spełniać warunki przewidziane dla uzyskania ochrony, a także, jeśli bez ważnych przyczyn nie było używane przez okres 5 lat.

Prawa z ochrony nazwy handlowej

Ochrona nazwy handlowej (oznaczenia przedsiębiorstwa) jest ochroną podobną do ochrony dóbr osobistych. Zabezpiecza przedsiębiorcę przed zawłaszczeniem nazwy przez inne osoby prowadzące działalność gospodarczą, a tym samym przed utratą bądź pomniejszeniem klienteli. Oznaczanie przedsiębiorstwa, które może wprowadzić klientów w błąd co do jego tożsamości, przez używanie nazwy, firmy, godła, skrótu literowego lub innego charakterystycznego symbolu wcześniej używanego, zgodnie z prawem, do oznaczania innego przedsiębiorstwa, uważane jest za czyn nieuczciwej konkurencji.

4.5. Ochrona utworów, programów komputerowych

Wyłączne prawo do utworu oznacza możliwość korzystania z niego i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji, znanych w danej chwili i mogących powstać w przyszłości, oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu. Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje odrębne wynagrodzenie za korzystanie z utworu na każ-dym odrębnym polu eksploatacji .

Odrębne pola eksploatacji stanowią w szczególności:

1)    w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu - wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy utworu, w tym techniką drukarską reprograficzną zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową

2)    w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono - wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy;

3)    w zakresie rozpowszechniania utworu - publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowa-nie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.

Ochronie podlegają w Polsce utwory, których twórca lub współtwórca jest obywatelem polskim, obywatelem innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, lub państw członkowskich Europejskie-go Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) , lub utwory, które:

Szerzej: Błeszyński J., Prawo autorskie wobec nowych technik kopiowania

utworów słownych, [w:] Księga pamiątkowa z okazji 85-lecia ochrony własności

przemysłowej w Polsce, Urząd Patentowy, Warszawa 2003, s. 361-382. Matlak A.,

Prawo autorskie w europejskim prawie wspólnotowym, Zeszyty Naukowe UJ, z. 79,

Kantor Wydawniczy Zakamycze, Kraków 2002.

123

Islandia, Lichtenstein, Norwegia, Szwajcaria.