Obraz8 2

156 W. Kotarba

stwo jest prawem, które jest zbywalne i podlega dziedziczeniu. Prawo to może być przeniesione na inną osobę, pod warunkiem dokonania tej czynności, pod rygorem nieważności, w formie pisemnej. Rozważając zakupienie praw (także licencji) warto jest upewnić się, czy prawa wyłączne są w mocy, czy aktualnie rozwiązanie podlega ochronie. Prawa te mogą być unieważnione lub mogą wygasnąć.

Może zdarzyć się, że patent, prawo ochronne na wzór użytkowy, prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, prawo z rejestracji topografii układu scalonego uzyska osoba, która nie ma do tego prawa i następnie przeniesie prawo wyłączne na inną osobę. Jeśli osoba uprawniona wykaże (zwykle w postępowaniu sądowym), że to jej przysługuje prawo wyłączne, wówczas może żądać przeniesienia tego prawa z osoby nieuprawnionej na swoją rzecz. Znaki towarowe są własnością podmiotów gospodarczych - ściślej podmiotów, które prowadzą działalność gospodarczą bądź też takich, które mają zamiar ją podjąć.

Właściciel prawa wyłącznego do znaku towarowego będący przedsiębiorcą nie może jednak, jak w przypadku innych praw wyłącznych (na wynalazki i wzory), zupełnie swobodnie dysponować tym prawem. Przeniesienie prawa ochronnego na znak towarowy bez przeniesienia przedsiębiorstwa może nastąpić tylko wtedy, gdy nie zachodzi możliwość wprowadzenia odbiorców w błąd, co do pochodzenia towarów, ich jakości lub innych istotnych cech, w szczególności, jeżeli zbywcy nie przysługują prawa ochronne na podobne znaki towarowe dla towarów tego samego rodzaju.

Prawo ochronne na wspólny znak towarowy może być przeniesione jako wspólne prawo ochronne na przedsiębiorców, zrzeszonych w organizacji posiadającej osobowość prawną i powołanej do reprezentowania interesów przedsiębiorców, tylko wtedy, gdy nie zachodzi możliwość wprowadzenia odbiorców w błąd, co do pochodzenia towarów, ich jakości łub innych istotnych cech, w szczególności, jeżeli zbywcy nie przysługują prawa ochronne na podobne znaki towarowe dla towarów tego samego rodzaju. Umowa o przeniesienie prawa powinna określać zasady używania takiego znaku, w takim zakresie, jaki jest przewidziany dla regulaminu, o używaniu wspólnego znaku towarowego.

Prawo ochronne na znak towarowy może być również przeniesione w odniesieniu do niektórych towarów, dla których znak jest zarejestrowany, pod warunkiem, że nie zachodzi możliwość wprowadzenia odbiorców w błąd, co do pochodzenia towarów, ich jakości lub innych istotnych cech, w szczególności, jeżeli zbywcy nie przysługują prawa ochronne na podobne znaki towarowe dla towarów tego samego rodzaju. Z chwilą przeniesienia, prawo to traktuje się jako niezależne od prawa przysługującego zbywcy.

Uprawniony z tytułu prawa z rejestracji oznaczenia geograficznego może przenieść swoje uprawnienia na inną organizację lub organ na podstawie porozumienia. Organizacja, na rzecz której ma być przeniesione prawo, musi być upoważniona do reprezentowania interesów producentów na danym terenie. Podobnie organ administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, na który ma być przeniesione prawo musi funkcjonować na terenie, do którego odnosi się oznaczenie geograficzne. Wpisu zmiany uprawnionego do rejestru Urzędu Patentowego dokonuje się na wniosek zainteresowanego.

6.4. Współwłasność

Relatywnie często mają miejsce sytuacje, kiedy to właścicielem: prawa do prawa wyłącznego, prawa do pierwszeństwa do prawa wyłącznego, prawa z prawa wyłącznego, nie jest jeden podmiot, lecz kilka podmiotów. Jako regułę obowiązującą w stosunku do wszystkich praw wyłącznych przyjęto, że każdy współwłaściciel może bez zgody pozostałych korzystać z chronionych rozwiązań, oznaczeń i utworów, a także dochodzić roszczeń z powodu naruszenia prawa wyłącznego. Jednak w przypadku utworów każdy ze współtwórców może wykonywać prawo autorskie jedynie do swojej części utworu, mającej samodzielne znaczenie. Do wykonywania prawa autorskiego do całości utworu potrzebna jest zgoda wszystkich współtwórców. W przypadku braku takiej zgody każdy ze współtwórców może żądać rozstrzygnięcia przez sąd, który orzeka uwzględniając interesy wszystkich współtwórców.

Odrębny problem stanowi podział korzyści uzyskiwanych przez poszczególnych współuprawnionych. Zasadą jest, że podział ten powinien być ustalony w drodze umowy. To właściciele praw wyłącznych sami powinni określić, czy i w jaki sposób będą dzielić przyszłe