I
■EM
w A
Kttfi ci(. mądrości, ma? Kio dzisiaj szuka Pod korą ciała pierwszej ciał przyczyny?
Słowacki: ..Kró! Dach"
Sprawy oświaty i wychowania zostały podniesione do rzędu najważniejszych zagadnień międzynarodowych, podobnie jak sprawy wyżywienia, energii, pokoju czy ochrony środowiska naturalnego. Świadczą o tym dwa międzynarodowe raporty zajmujące się sprawami oświaty na naszym globie. Pierwszy z nich - raport Faure*a - rzucił w roku 1972 hasło „uczyć się, aby być", co znaczy - aby być w pełni człowiekiem, aby nadążać za zmianami w świecie. Drugi, ogłoszony w roku 1979 jako kolejny raport Klubu Rzymskiego, wezwał ludzkość do nieograniczonego uczenia się (No limiu to ieaming). do uczenia się antycypującego, a więc skierowanego nie w stronę przeszłości, jak to zwykłe dotąd bywało, lecz ku przyszłości. Położono w nim nacisk na kształcenie uczestniczące o charakterze innowacyjnym, skłaniające łudzi do poszukiwania rozwiązań alternatywnych we wszystkich dziedzinach życia.
Tc nowe hasła, poparte nieco wcześniej głoszonymi w różnych krajach postulatami w sprawie kształcenia ustawicznego oraz rozwijania zdolności ludzkich poprzez twórcze uczenie się. stawiają teorię kształcenia wobec nowych zadań. Podjęcie ich przez dydaktykę jest sprawą konieczną, ale bardzo złożoną. Przede wszystkim dlatego, że nie wystarczy wykryć w badaniach dydaktycznych jakiś nowy ich aspekt, a przez to wzbogacić obecny stan posiadania, w Istocie rzeczy trzeba bowiem dokonać rewizji wszystkich dotychczasowych założeń dydaktyki ogólnej. Jest to przedsięwzięcie obliczone na dłuższy okres, wymagające przebudowy podstaw teoretycznych oraz przeprowadzenia wielu podstawo-
7