Obraz1

3. Słysz modlitwę, ja> nosimy.

4 A dać raczy, jego/ prosimy.

5. A na święcie zbożny pobyt.

6 Po żywocie rajski przebył 7. Kyriclcison

Nie ma przyjętego powszechnie przekładu na _Ws •, język polski, zaś zawartość tak się wykłada w ujęciu encykl , ^ny

nym:    ' °^pccl.^v^-

Trescił (...) $4 modlitewne prośby: w strofie pierwszej j«> _Ma , aby jako wybrana pr/ez Boga i zjednoczona / Nim w pełnieniu Jee,. _w ij ' i zesłała ludziom łaski swego Syna: w strofie drugiej d₍₎ n₀/y_ca tj Chrystusa), aby za przyczyn.*! Jana Chrzciciela wysłuchał błagań'^Boga" nego życia i zbaw ienia po śmierci. (Witczak 2000. por Dubisz 2001, ' ^

Dalsze strofy (IU-V1) tradycyjnie określa się jako pieśń wielkanocną — nazwiemy ją rezurekcyjną, pozostałe kilkanaście strof (niekiedy są różne w różnych przekazach) mają kilka tematów: pa-syjne. eschatologiczne i proszalne. związane ze świętymi.

W dalszym ciągu zajmujemy się jedynie częścią najstarszą (strofy I-II). W kategoriach pobożnośćiowych jest ona apelem ludu Bożego do Maryi. Jana Chrzciciela i Chrystusa zatem do trojga „założycieli” Kościoła. Adresatką strofy I jest Matka Boska, dziewica

uświęcona Bożym błogosławieństwem" Lud prosi ją o wstawiennictwo u Syna-Boga. który ją wybrał na matkę (aby dokonać Wcielenia), la strofa jest anuncjacyjna łub inkarnacyjna.

p. .^W.^St;°^ H lud zwraca się do C hrystusa przywołując Jana do    -    ^ ^S,^ ^{73 n,m} ustawiając, i tak głosząc przynależność

(nanelni ,?^IJ*^nstwa    usłyszy głosy ludzi i natchnie

czvli nołar/P ^cm^'^v,ęly^m?) *^ch umysły; tak wzajemnie uobecnieni, dlitwe w któJ ^Z Opusem w ciele mistycznym, wznoszą don mo-

Naiw, u    rckapitulacyjna b;,dż mistyczna,

wa ‘zyszczy^dufMwsk!,^^{1 m,er}P^rc,acyjⁿc skupiały się wokół sio-składnię, skomplikowLa ^ "* f “ ^WZ8lv'^{du na} znaczenie, ile na •mijce konstrukcję , ^pr/eka/,c- uwierającym w poprzedniej łpozyskaj u syna C(pf i ^S?ⁿ*": ^Powodowała ona brak dopełnienia

' * ^u®* ściśle rzecz biorąc, tym dopełnieniem

. wówczas owo „Kyrie eleison”. ro7nmi«_M ^'"tako^milowanie” (potocznie dziś mówimy Nic JjTT ^ewentualności, wysuwanej przez kilku badaczy sprzed rfkfL Kyrie eleison w II zwrotce w normalnej tunkcu ,! T

^iifiSo^^{lania (Ma/}r^{UrklCW,CZ 1 Wamcowa} 2005, tam^nazwiska > tej hipotezy). C. sam, autorzy przypominają pomysł w,ą

^składniowo ‘u w konstrukcję ‘zwolena u syna'. ,zn. wybrana

*** Ktopotów innego rodzaju przyczyniało „spuści nam”, o co _ytaj wnikliwy interpretator Skarga: ziści nam, spuści nam, ale ko-^Pożr’— i odpowiadał: .. Iwego Syna, który nas sam odkupił, nadal i iUil. a ciebie nam dał za matkę i przez ręce twe dał nam sam siebie /sobą zbożny czas, to jest czas łaski i odpuszczenia grzechów”

/ drugiej strony wahano się, czy bez popadania w bałwochwalstwo Adresatka modlitwy mogła hyc proszona o „spuszczenie nam Syna”. Dalszą dyskusję prześledził Roman Mazurkiewicz (2002, s. 227-245), uzasadniając poprawność teologiczną interpretacji spuść (tzn. daj nam) Syna. Przytoczył fragment Nabożnej rozmowy świętego Biernata z Panem Jezusem z Żywota Pana Jezu Krysia, pokazujący obrazowo (niemal inscenizujący) prośbę, o której mówimy:

Dajże mi. przenajsłods/a. twego namilejszcgo.

Bo-ć moja dusza styka do Syna miłego.

Ku twemu, Matko, łonu pokornie przystąpię.

Prosząc u ciebie Syna. bowiem mocnie wierzę.

Ujęcie łączy tematy /wiastowania i Adwentu — dobry reka-pitulacyjny wstęp do Bożego Narodzenia i Objawienia Pańskiego (w ^r>'m to dniu obchodzone jest wspomnienie chrztu Chrystusa przez tona). Trzeba pamiętać że Marię nasza pieśń przywołuje jako zwole-y ^czyl‘ wybraną. Do czego wybraną? Ano do tego, by stała się tą ^>7yją łączącą Głowę / Kościołem, jak to wyraził Jakub dc Yóragine jP^Mazuriciewicz 2002, s. 250). Wybrana na matkę, czy wręcz (z Janikiem): matki/ wybrana. Szersze potraktowanie znajdują te ^o og.czne w innych polskich pieśniach maryjnych (zob. rozdz. Myto °^IUICk ^mcporadny °toraz „szyi" to skutek zastosowania me-^ol^^amc/nc^° do wykładu eklezjologicznej idei rekapitu-^r>stus jako Głowa Kościoła, zob. rozdz. 18).