Obraz63

nxvivi me i> Iko do pojedynczych szkol, baaizo często organizuje się ją dla całego rejonu, zakładając siec przewodzącą programy do wybranych miejsc.

Hwi\ R Cassirer tłObOl tymi stówami końc.-y swoją książkę o wykorzystaniu telewizji w srkvN-e; ..Nauczjest sercera szkc-l i uniwersytetów Pelc wizja to jedna z jego form. jedno z jego aorręcUi. Kryje ona w sobie wielką obietnicę dla nowoczesnego wychowania”.

b. Środki automatyzujące uczenie się. Środki dydaktyczne należące do tej kategorii zaczynają dopiero wchodzić w życie. Różnią się one od tnmch śivxikó\v tym. że:

a)    umożliw tają w zględnie pełną automaty zację procesu uczenia się.

b)    wymagają kontaktu uczącego się z maszyną.

Znamy dotychczas trzv rodzaje tych środków: maszyny dydakty czne. gabinet) językowe i komputery, przy czym o ile jeszcze nie lak dawno pierwsze dwa zdobył) prawo obywatelstwa, to obecnie zdecydowaną przewagę zdobywają komputer).

Maszy ny dydakty czne są lak skonstruowane. aby mógł) sterowac pro-cesem uczenia się bez pomocy nauczyciela. Występują w tysiącach odmian - od najstarszych mechanizmów. umożliw tających uczenie się wiadomości zaprogramowanych liniowo, do skomplikowanych maszyn elektronicznych, pełniących różnorakie funkcje d)daktyczne.

Wśród maszyn dydaktycznych, zwykle wyodrębnia się:

-    masz\ n\ uczące, które umożliwiają opanowanie w iadomości.

-    masg\ n\ egzaminujące, które pozwalają znacznie łatwiej niz innymi sposobami przeprowadzić kontrolę wyników pracy uczniów.

-maszyny ćwiczące, które ułatwiają opanowanie umiejętności i nawyków-.

Dwie nisnny uczące iKtsh omówione w rozdziale dwunastym. Autorem pierwszej z nkk byt Si. Pressey. Pccrątkowo pełniła ona funkcję urządzenia do automatycznej kontroli wi&k* racóci uczniów Obok funkcji kontrolnych urządzenie Presseya zaczęło spełniać funkcję masry r.y urcącęj. a to dlatego. że prawidłowa odpowiedz powoduje ukaranie się następnego pytano, podczas gdy przy złej odpowiedzi pytanie pozostaje w okienku aż do wciśnięcia właściwego guzika Na innej zasadne opiera się maszyna B. F. Skinncra. wymagająca nieco innej aktyw*

■OSO UCZBNOW .

Gabinety języ kowe. zwane też laboratoriami językowymi lub lingwistycznymi. datują się dopiero od drugiej wojny św iatowej.

W latach 19*1M4. kiedy ze względów militarnych Amerykanie bardzo żywo interesowali sśf ■Kdhwośaamt przyspieszenia nauki języków obcych, zaczęto posługiwać się wyposażeniem rne-charucznym w celu usprawnienia procesu opanowania języka obcego. Jako jedna z pierwszyd! powvŁ*ła taka pracownia językowa w dwuletnim college'u w Green Mountatn. Wykorzystyw ,v.v w nkj 10 lekcji języka obcego nagranych na płyty, przy czym początkujący studenci byli robc-w\ązaru spędzić w pracowni codziennie najmniej 15 minut na słuchaniu płyt oraz ćwiczeniu wymowy. akcentu i intonacji. Studenci zaawansowani posługiwali się nagraniami firmowymi jako wzorami    dla ćw czert w- mówieniu oraz w rozumieniu ustnych wypowiedzi. Jednoczę*^-

nie każdy student nagrywa! własną płytę na początku i na końcu kursu, przy czy m postęp w wymowie wpływał tu końcową ocenę- Bezpośredni po wojnie laboratoria językowe urządzono w

2 Oborakterytfyke n&łnyck typów i odmian tych maszyn znaleźć można min w pracy E. Uer.-rowskkss'¹

widu uniwersytetach amerykańskich, a następnie w szkołach średnich. Stopniowo wtoskonaLano kh wyposażenie techniczne oraz podstawy metodyczne nauczania języków obcych.

Z kolei gabinety językowe zaczęto wprowadzać w krajach europejskich. W Polsce pierwsze ■jteratoria językowe zastały utworzone w uniwersytetach, politechnikach i akademiach roedycz-n\vh. a z kolei zaczęto je wprowadzać do szkół zawodowych i ogólnokształcących.

Nie wnikając bliżej w szczegóły różnych odmian gabinetów językowych-ittkży ogólnie stwierdzić, że choć ich wyposażenie jest stosunkowo kosztowne, nte przekracza jednak możliwości lepiej sytuowanych szkół. Obejmuje ono prze-(k wszystkim pulpit sterowniczy, umieszczony na stole nauczycielskim, na sto-bch zaś uczniów, ograniczonych ścianką przednią i_d\viema ściankami Foczny-mi. znajdują się magnetofony i shichąwki ,_jjrnożh\vtające im słuchanie wzorcowych w ypowiedzi oraz własnych wypowiedzi w obcym języ ku. TTczenie aę języka obcego w tak urządzonych gabinetach może się przyczynić do uzyskania przez młodzież wyższej kompetencji komunikacyjnej niż ta. jaką mogła uzyskiwać w klasach pozbawionych wyposażenia technicznego.

Komputery to środki, które wkraczają do szkół z wielka, dynamiką. Kończy się era społeczeństwa przemysłowego, a zaczyna era społeczeństwa informatycznego. Jeśli dotychczas największe znaczenie dla dobrobytu kraju miały dobra materialne, surowce i energia, to pod koniec X\ wieku źródła dobroby tu upatruje się głównie w informacjach i nagromadzonej przez społeczeństwo wiedzy. W tok tych przemian w-przęga się kształcenie szkolne i kształcenie ustawiczne. Komputeryzacja szkół, szeroko realizow ana na Zachodzie, u nas stała się zadaniem wielkiej wagi.

Program informaty cznej edukacji opiera się na przekonaniu, że komputer to pełnowartościowe narzędzie pracy nauczyciela, ze dąie.mu om większe koczy -saTun lepiej umie go w yzyskać jako źródło infcruraąi. jaka środek, analizowania i przetw arzania danych czy synuilow aula zachowań badanych obidktów. bądź sprawdzania osiągnięć, a nawet tworzeniu rzeczywistości wirtualnej Nu program składa się przede wszystkitn ogólna znąjonwść..budowy komputerów i ich oprogramowania, tudzież umiejętność w\ korzy sty w ani.t. ich.. w flbtęNe własnej specjalizacji. W grę wchodzą również szczegółowe kwestie, jak typ komputera, pojemność pamięci, możliwość dołączania urządzeń reuiigrzmch. " lym pamięci dyskowej i drukarki Sprawą istotną jest przystosowanie do danego typu komputera. Jak dowodzą dośw iadczenia naszych szkół, po pokonaniu początkowych trudności konsekwentne stosowanie tego propanu w ukoi-nictwre przynosi duże korzyści. Największą z nich jest utorowanie wychowaniom szkoły startu do pracy w nowoczesnym przemyśle, w handlu j w usługach

Sy stem dydaktyczny oparty na maszynach watematy eznyefr poew ala ai tm-isymalną indy w itfUaffTTłćję ksztak^nii-ftiede wszystkim więc unmtft-’^,v*a ujęcie zachow unia każdego ucznia nie ty Iko w poszczególnei klasie, lecz w wielkiej szkole, a nawet w wielu szkołach. Komputer przoefeowuje Mianowicie każde rozwiązanie i każdą reakcję ucznia w teku rozwiązywawo

MK9MHI

(«X> ld#»

^«nci pisie o uch Jem Rrstn»'ti w

^mna 19(9.