Obraz7

6.5.2.9

Ocena reakcji odruchowej [+]

Nazwa badania Isloia i cel

Zadania i kompetencje pielęgniarki

Przygotowanie

pacjenta

Przygotowanie sprzętu

Sposób wykonania. Algorytm

Badanie reakcji odruchowej.

Stwierdzenie obecności zasadniczych odruchów fizjologicznych.

Zapamiętaj:

W orientacyjnym badaniu można ograniczyć się do zbadania kilku zasadniczych odruchów (np. źrenicznego, pod-

nicbiennego, kolanowego).

•    Badanie podstawowych odruchów niezbędnych do oceny stanu pielęgniarka wykonuje na zlecenie lekarza, np.

obserwując chorego nieprzytomnego.

•    Współuczestniczy w badaniu wykonywanym przez lekarza neurologa.

Wyjaśnienie pacjentowi celu badania.

•    Szpatułka.

•    Kłaczki waty.

•    Igła (np. do iniekcji).

1.    Badanie odruchów w obrębie głowy:

-    Odruchy źrenicznc — poleć badanemu patrzeć w stronę światła. Następnie przesłoń badanemu rękami oczy i odejmując na krótką chwilę raz jedną, raz drugą rękę oświetlaj po kolei każde oko. Obserwuj zwężanie się i rozszerzanie źrenic pod wpływem światła.

-    Odruch rogówkowy — poleć badanemu patrzeć w górę, rogówkę lekko dotykaj, np. cienkim pęczkiem waty. Obserwuj skurcz mięśnia okrężnego oka.

-    Odruch podniebienny — dotknięcie szpatuiką podniebienia miękkiego i języczka wywołuje równomierne uniesienie się podniebienia miękkiego.

-    Odruch gardłowy (wymiotny) — dotknięcie tylnej ściany gardła wywołuje odruchy wymiotne.

2.    Badanie odruchów w obrębie kończyny górnej:

-    Odruch z kości promieniowej — badanie wykonuje się w pozycji siedzącej lub stojącej. Zwisającą luźno kończynę ujmij na poziomie nadgarstka, biernie ze-gnij, ustaw rękę w położeniu pośrodkowym między nawróceniem i odwróceniem. Opukuj dalszy odcinek kości promieniowej. Prawidłowa odpowiedź polega na lekkim zgięciu kończyny w stawie łokciowym.

3.    Badanie odruchów brzusznych:

-    Bada się przez szybkie, lecz niezbyt krótkie draśnięcie powłok brzusznych (miejsce drażnienia — tuż poniżej

Kjc. 6*22. Badanie odruchu z kości promieniowej.

Ryc. 623. Badanie odruchów brzusznych.

luku żebrowego, na poziomie pępka, powyżej pachwiny).

- Badanie przeprowadza się w wygodnym ułożeniu pacjenta na plecach (głowa musi leżeć, mięśnie szyi powinny być rozluźnione, ramiona ułożone swobodnie ojx>k tułowia).

Efekt: wciągnięcie podbrzusza i podżebrza z przeciągnięciem pępka w górę, wciągnięcie mięśnia poprzecznego brzucha z przesunięciem pępka w bok; wciągnięcie podbrzusza, przeciągnięcie pępka ku dołowi i w bok.

347