Obraz5

przyrostek

przyrostek

1. os. l.p. *dvig-n-ę

R

końcówka

2. os. l.p. *dvig-ne-śb 71 R

końcówka

3) Do koniugacji trzeciej należały czasowniki, których temat czasu teraźniejszego kończył się na przyrostek-jo-//-je~, np.:

R

końcówka

końcówka

1. os. l.p. *pi-j-Q

przyrostek

2. os. l.p. *pi-je-śb 71 R

przyrostek

4) Do koniugacji czwartej należały czasowniki, których temat czasu teraźniejszego kończył się na przyrostek np.:

1. os. l.p. *voz-q

2. os. l.p. *voz-i-sb

,^{71 R}

przyrostek    , , , ,

^r J    koncowka

Czasowniki 1., 2., 3. i 4. koniugacji były tematyczne, ponieważ ich tematy czasu teraźniejszego składały się z rdzenia rozszerzonego odpowiednim przyrostkiem tematycznym.

5) Do koniugacji piątej należały tzw. czasowniki atematyczne,tj. takie, których temat czasu teraźniej szego był równy rdzeniowi nie poszerzonemu o żaden przyrostek tematyczny. Do koniugacji tej należały w języku prasłowiańskim cztery czasowniki:

damb ‘dam’ bezokolicznik da-ti jesmb ‘jestem’    by-ti

jemb ‘jem’    jes-ti

vemb ‘wiem’    vede-ti

Literatura:

1.    Rosp: Cz. III, § 53—54.

2.    Wiecz: § 105—111.

a) Formy oparte na temacie czasu teraźniejszego Czas teraźniejszy

§ 158. Budowa form czasu teraźniejszego. Formy czasu teraźniejszego w języku prasłowiańskim składały się z tematu czasu teraźniejszego oraz odpowiednich końcówek osobowych:

temat czasu teraźniejszego + końcówka

137