skierowania do całodobowej placówki opiekuńczo-wychowawczej. Należałoby zatem wnioskować, że wszystkie pozostałe świadczenia wymagają wydania decyzji, chyba że w konkretnym przypadku ustawa stanowi inaczej. Choć posłużenie się decyzją przy rozstrzyganiu o uprawnieniach jednostki jest niewątpliwie konieczne, w pewnych sytuacjach regulacja ta może budzić zastrzeżenia. Pojawia się pytanie, czy udzielenie danej osobie schronienia, dostarczenie jej posiłku lub przekazanie ubrania także musi być poprzedzone wydaniem decyzji i czy nie należy przyznać organowi administrującemu większej swobody w wyborze formy rozstrzygnięcia o przyznaniu pomocy.
zastosowanie
kodeksu
postępowania
administracyjnego
Pomoc społeczna jest zadaniem administracji publicznej. Mimo tendencji do prywatyzowania zadań publicznych, widocznej również w omawianej dziedzinie, podstawowymi podmiotami zajmującymi się świadczeniem pomocy społecznej są organy samorządu terytorialnego (i samorządowe jednostki organizacyjne). Czynności organów opierają się na dwóch podstawowych źródłach prawa: ustawie o pomocy społecznej i kodeksie postępowania administracyjnego. Ustawa traktowana jest wobec kodeksu postępowania administracyjnego jako lex specialis i lex posterior. Generalnie postępowanie prowadzi się na podstawie przepisów kodeksu postępowania administracyjnego, z uwzględnieniem odstępstw zawartych w ustawie o pomocy społecznej, co oznacza, że w przypadku rozbieżności pomiędzy kodeksem postępowania administracyjnego a ustawą o pomocy społecznej pierwszeństwo zastosowania mają przepisy ustawy. Odmienności zawarte w ustawie o pomocy społecznej dotyczą głównie: sposobu ustalania właściwości miejscowej, wszczęcia postępowania, dowodów, weryfikacji decyzji bez zgody strony oraz podmiotów uprawnionych do wniesienia odwołania49.
ochrona danych w postępowaniu
Zgodnie z art. 100 u.p.s. przewodnią zasadą postępowania w sprawie przyznawania świadczeń jest kierowanie się dobrem osób korzystających z pomocy społecznej i ochroną ich dóbr osobistych. Jak już wspomniano, mając na uwadze ochronę danych osobowych, nie należy podawać do wiadomości publicznej nazwisk osób korzystających z pomocy społecznej oraz rodzaju i zakre->u przyznawanego świadczenia. Jedynie w zakresie niezbędnym do przyznawania świadczeń można przetwarzać dane osób ubiegających się i korzystających z pomocy. Chodzi tu o informacje dotyczące pochodzenia etnicznego, 'tanu zdrowia, nałogów, skazań i orzeczeń o ukaraniu. Naczelny Sąd Administracyjny zwrócił uwagę, że ośrodek pomocy społecznej, przyznający świadczenia warunkowane stanem zdrowia wnioskodawcy, ma prawo zbierać (przetwarzać) informacje dotyczące jego zdrowia511.
właściwość
organu
Najważniejszymi elementami postępowania administracyjnego są organ i strona. Rozpoczęcie postępowania wymaga ustalenia zdolności organu do rozpoznania i rozstrzygnięcia określonej sprawy, a więc przede wszystkim właściwości rzeczowej i miejscowej. Pierwsza określa, który organ jest zdolny do rozpoznania danej kategorii spraw, druga wskazuje organ kompetentny
49 Zob. S. Nitecki (w:) G. Szpor, C. Martysz, S. Nitecki, Komentarz do ustaw o pomocy społecznej, Gdańsk 2001, s. 288.
50 Wyrok NSA z dnia 2 marca 2001 r., II SA 401/00, Wokanda 2001, nr 9, s. 33.
147