Obraz8

zasada swobodnej oceny dowodów

wydanie decyzji

Organ analizuje zebrany w sprawie materia! zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów. Rozpatruje całokształt materiału dowodowego, co nie jest tożsame z oparciem rozstrzygnięcia na wszystkich środkach dowodowych. Organ może bowiem uznać niektóre dowody za niewiarygodne lub nieistotne dla sprawy. Zebrane dowody mogą wskazywać na dysproporcję pomiędzy udokumentowaną wysokością dochodu a sytuacją majątkową osoby lub rodziny starającej się o przyznanie pomocy. Dysproporcja może wskazywać, że podmioty te są w stanie samodzielnie przezwyciężyć życiowe trudności. Sytuacja taka może mieć miejsce, jeśli rodzina lub osoba, mimo niskich dochodów, posiada znaczne oszczędności lub inne zasoby finansowe, wartościowe przedmioty majątkowe czy nieruchomości. Należy wówczas uznać, że nie została spełniona przesłanka przyznania pomocy, polegająca na zaistnieniu sytuacji życiowej, której dany podmiot nie może pokonać przy wykorzystaniu własnych uprawnień, zasobów i możliwości. Istnieje zatem podstawa do odmowy przyznania świadczenia.

Przed wydaniem rozstrzygnięcia organ jest zobowiązany umożliwić stronie wypowiedzenie się co do zebranych materiałów i zgłoszonych żądań (art. 10 § 1 i art. 81 k.p.a.). Co do zasady rozstrzygnięcie sprawy w postępowaniu administracyjnym następuje w formie decyzji. A zatem przyznanie lub odmowa przyznania świadczenia z pomocy społecznej powinna być wyrażona w decyzji administracyjnej (poza świadczeniami w postaci: pracy socjalnej, poradnictwa, biletu kredytowanego, interwencji kryzysowej, skierowania do całodobowej placówki opiekuńczo-wychowawczej, uczestnictwa w zajęciach klubu samopomocy i przyznania wynagrodzenia za sprawowanie opieki). Decyzja jest aktem skierowanym do indywidualnego adresata w konkretnej sprawne i zawiera: oznaczenie organu wydającego decyzję, datę wydania, oznaczenie strony, podstawy prawną, rozstrzygnięcie, uzasadnienie faktyczne i prawne, pouczenie o możliwości wmiesienia odwołania, podpis z oznaczeniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji (art. 107 § 1 k.p.a.).

decyzje

negatywne

Ustawia o pomocy społecznej przewiduje okoliczności, które mogą przesądzić o wydaniu decyzji negatywmej. Obok wspomnianej dysproporcji pomiędzy udokumentowaną a rzeczywistą sytuacją majątkową są nimi: marnotrawienie własnych zasobów finansowych albo przyznanych świadczeń, ich niszczenie lub wykorzystywanie niezgodnie z przeznaczeniem, brak współdziałania osoby lub rodziny w rozwiązywaniu trudnej sytuacji życiowej, odmowa leczenia odwykowego, odmowna zawercia kontraktu socjalnego lub niedotrzymanie jego postanowień, nieuzasadniona odmowna podjęcia pracy (w tym wykonywania prac społecznie użytecznych), przerwanie szkolenia, stażu, przygotowania zawodowego (art. 11). Ponadto odmowa złożenia oświadczenia o dochodach i stanie majątkowym osoby lub rodziny ubiegającej się o pomoc jest podstawą do nieprzyznania świadczenia (art. 107 ust. 5 u.p.s.). Podobny skutek wywiera uniemożliwienie przeprowadzenia rodzinnego wywiadu środowiskowego⁶⁰, jak i bierna bądź roszczeniowe postawę

“ Wyrok NSA z dnia 19 kwietnia 2011 r., I OSK 59/11, Gaz. Pr. 2011, nr 83, s. 8.

155