Obraz0

To właśnie dziesiątą księgę tego wierszowane,, naśladuje, ozy też próbuje skomprymować do rozmi^⁰^ rnun z metryki" Marek z Opatowca, .lego A1c,nf,_Cak, choć nie posiada wartości ani umiejętnej ani poet_yck, ^d>'«yc(,, czynek Polaka do bogatej literatury średniowiecznej , ,^J’^Jako Pr* (ŚPL I 11-15) zostało wydane krytycznie (Gansz_ynjcc $ ^rt>dza_Ja-Jeden z takich poematów, który trafił na lawy py Środkowej, powstał w Polsce pod piórem krakowskie ,^{C E|}% którego rozmaicie identyfikują źródła. Przyjmujemy _{z u}^g° ^NlClbcł czyslawa Mejora imię Frow inus C racoviensis (I295Ó Mie-kanonikiem krakowskim, ale zapewne też nauczycielem ^S°^ Sączu i Skalbmierzu. Jego poemat Antigamemtux (ok^ p,j ^No")m do gatunku ekwiwoków (versus differentiules). i/_n. ć_wj ,■ , ^na,ti> nych służących odróżnianiu łacińskich par homonimiezn °i! z ówczesną metodą wychodzi poza prostą demonstrację ' ^^g0<iEl( i wplata mnóstwo wskazówek obyczajowych i nauk różnych stanów. To one są jedyną warstwą tego utworTu^ ^dla interesuje; tym bardziej okazuje się że nazwa „poemat ik'?,® me jest trafna.    ^K ■-*^K-³ r •

l.Hos morum flores si carpscris. ut rosa flores

wyiloń tych obyczajów dużo, A zakwitniesz piękna róża (orzeł i s ,

Gdy dobiych obyczajów kwiat zerwiesz, różą ........,J _lpml

i Obyczaje ic poznaj, dwa znaczenia slow znaj ^ledz-jakie są ich wartości, jakie sylab długości

⁹- ^P°^{SlUChaj WęC} wierszy , wbrew zlu siań s,ę lepszy

tstym celu: nauLwym ^llniJek’, ^{aby has,owo} zorientować w duo-wynika prawie całkowi J    ^My?¹' ^Z natury zadania naukowego

bowiem nie zdarza abv ,^n,eP^or2cl*^uniac23iność wiersza, prawie się ^na podobnych polach yn^™⁰¹¹¹⁰^ ^{U dwu} językach przytrafiały się

Sękowskiego kilka miejsc^Ckfx¹⁰j^ych- ^Wybrać można / przekładu

gatunku:    ’ ^kt0re dają wyobrażenie o metodzie tego

Pr/yslaiiiaj. o to _fh, ^niuflaj głupio zginą, ich zaniechaj (41*2)

^N,cchaJ ⁿ‘kt / gości nic mr' * ^{kark g0,y n,e}    (137-8)

^z>. ze zwracasz tu i tam oczy (209-210)

,_iane8° '""'Ijś czas pomagał szkolić su; w łacinie, a zarazem

_kunsztowncmu połączeniu celów i zakresowi wyko-^pz *terialu, Antigameratus trafił do obiegu pedagogice ¹¹¹.    P731S pomagał szkolić sie w łacinie. a zara/pm

wychowanie. Nowoczesna osobowość oparta jest na Zakłada ona zbudowanie w jednostkowej duszy aparatu ^^ł0^^0ntrO Naśladuje to zdaniem Eliasa (1980) proces monopolizacji 00#®'_v ‘‘_kach władzy państwowej, z drugiej zaś odzwierciedla r^ntocy * _surni_enia" (Le GofT), wiążące su? z instytucją spowiedzi. ^j^nianIt -_ed/i _nj_e była jednak samoistna, jako sakrament poku-jo systemu sakramentalizmu, którego sformalizowanie stanowi o wyodrębnieniu się w łonie chrześcijaństwa *'    ^ ’j_aki znamy do dziś: ogranicza on kontakt Boga (świę-

^ztowiekiem w tym świecie do siedmiu sakramentów, resztę ^ ¹ \ _{do s}f_ery kontaktu duchowego (protestantyzm jest w tym ^pRaK>S^dykalnym sakramentalizmem, jeszcze bardziej ograniczają-^niiejsce dla świętości w tym świecie i prawie całkowicie spiry-dizującym świętość). Odejście sacrum do nieba oznacza zagrożenie la sensowności tego świata i musi być zrekompensowane. Służyły j ^ temu wszelkie „samotłumaczenia” teorie sprawczej samowy-arczalności i wewnętrznej samoorganizacji zjawisk tego świata. Ro-stąca świadomość odrębności świata profanum w systemie sakramentu powiększa odpowiedzialność człowieka za swoje sprawy: swoje raczy, swój czas, swoje czyny. Sprawia więc, że muszą być dokładniej zmierzone, umiejscowione, policzone, opisane. Estetycznym przejawem działania tego impulsu jest wypieranie kompozycji symultanicznej przez iluzjonistyczną w malarstwie i w teatrze. Również na obszarze wiedzy można to zauważyć. Jedno z mniej znanych dzieł historycznych, tzw. kronik Dzierzby (vel Mierzwy) uchodzi za niezbyt wartościową, gdyż powtarza materiał ze znanych kronik, a jedynie porządkuje go czasowo. ^W św'^et,e powyższego wkład Mierzwy do jego kompilacyjnej kroni-- wprowadzenie dokładnej chronologii, nie jest jedynie wyrazem funkii uczoności, jaką w początkach XIV w. popisywać się zaczęli ■ ddejopisowie”, starający się „opisywane dzieje możliwie dokładnie czasie ‘ przestrzeni" (Kurbis 1959, s. 131). Należałoby \\ ^,cc dbałość o kognitywną już nie sakralną legitymizację

215