jak wynika / monografii Wiesława Sieradza noo, wiedzi świadków w procesach dostarczały wiedzy „ róż3;V często zaś wyrażają emocje, np gdy su tadkowie móJ'h % szkodach spowodowanych przez działania krzyżackie: 0 %
Czynnikami wpływającymi na bardzo wysoki po/I0m u halnych z powyższych tytułów były podkreślane bogactwa tvch ,ków^ istniejących tam wsi czynszowych, obfitość ryb czy też wpływy , du* W strat w ludziach, tak często występujące w rożnych zeznaniach „■ ^
przyjąć za nic przesadzone, często nawet bardzo precyzyjne gdyż’,**.<)g6ł imienne listy zabitych osób. ' OJmov^ły ^
Porównanie procesów XIV / procesami XV w. po/
radzanowi na stwierdzenie znacznego pos/cr/enia hor>20n°
lektualnych, w tym znajomości wcześniej utrwalonych" ‘n,e'
i kronik. W zeznaniach z procesów XIV-w lec/nych domino
czucie wielkiej krzywdy, jakiego doznało Królestwo Pols|^°^
mieszkańcy ze strony Zakonu”. Natomiast w XV-wiecznvn ^ ' JCg°
poznańsko-krakowskim przeważa „przeświadczenie o słus/n skich racji”. 0SCIP01*
W całym korpusie przeważają fakty ..utrwalone w nam.s poszczególnych jednostek” i znane z autopsji lub zasłyszane !>d 5 rygodnych osob. Można podsumowując Pou icd/icc . /e ak.a *e świadczą o stopniowej odbudowie w św iadomości mieszkańców Królestwa Polskiego idei lej całości państwowej i narodowe, ora,
",b,,u ^ dZ;
strat tcryiorialnych na rzecz Krzyżaków
...... i\. z v /.acMCJ MdHlIl
, ~ .»«uizcme dobrych własnych w izerunków i o zaszkodzenie
przeciwnikowi. Pouczające byłoby prześledzenie w pierwszym
rzędzie działalności Pawła Włodkowica / polskiej, i dominikanina
Jana Falkenberga z krzyżackiej strony. Ow W*k|nr ',#',v‘,,',l />nc studium cem»roU
Jana Falkenberga / krzJ" T’!UUK(m,ca f- polskiej, i dominikanina Ludlum generale w KralJ^ *CJ Strony- ()w ^'kłor dominikańskiego (1404-1406), zaangażowałW-C (pr/C<i l400) a polem jego kierownik Ja 0 poganina, czym ściao ^ W /a,ac^c oczernianie polskiego króla 1 P(),vpiający wyrok (Włod^L ,K1 s,cll,c Proces podczas soboru I4l5r. «**» iJSZtfJ"'} «"** Jagiełły, jednym J„'ł**
' imeiekhiahcłA... «- —».v»
Obrońcy w polskiej delegacji soborowej byli na tyle skutecz-(, clło i \N iti>U zostali powołani pr/cz Sobór w Konstancji na C' ^ 1 >fovs Wschodu in temporalibus” [w zakresie świeckim].
... w myślowe ugruntowanie poiskICJ racii ^ k ps,»«I Włodkowic (Jasudowicz 1993) ori! nu' M wybitnv
rn;e wc *»■ .rak,asąojcg°^
jj [»nianski odnotował.. Ktatu °e
. in,eleklua)istc.w polsk.ch ,\V w.eku do mvś|cnia . ff7<V konkretyzm po ega „a tym. ze Włodkowic Za*™*1™' ko„krc I ^tobroncanu Kr/yzaków. szk.euje właśnie historie 7^ ^ Si« ^ientyd w
5S uMa,J. raM> t/ny za Oomoc, bardzo ko "",U K^CS> w
I Zl Petem juz/adnq narracj, me ma. podane s, tylko "hS "*1 na^cji hlsl0. „Jt^amenty w tryb.e sylog.ztnow (Donwńsk, 199, 1ho*argumcn.
"AP°’1 przełomową i ogniskującą rolę w kształtowaniu wyobrażeń unk-wh polsko-krzyżackich odegrała bitwa pod Grunwaldem ° ^łol ki 1996). Była pierwszym wydarzeniem, które stało się tematy historiograficznego Cmnica conflictus.. Bitwa pozostali ślad licznych wierszy łacińskich, niewielu także polskich (zob. Urbicka-Ślęk 1973). Zakorzeniła się w tradycji kaznodziejsko-oonikarskiej. Znamienny jest tytuł „historii metrycznej" De magna wg alias o wyelgem pobyczu. wiersza łacińskiego, który- wyróżnia m/w miarę systematycznym pr/> całej skrótowości (50 wersów) -przedstawieniem najważniejszych momentów: daty odprawiania mszy, przybycia delegacji / dwoma mieczami, odrzucenia przez Krzyżaków ostatniej propozycji rozejmu; wreszcie bitwa „Dawida z Goliatem", śmierć Wielkiego Mistrza, „wielkie pobicie' całej armii; za to wszystko należą się Bogu dzięki i wiersz jest swego rodzaju tropem
wstępnym do Te Deum laudamus.
Wiersz ten zachował się łącznie z kazaniem na ten sam temat, zdaniem Marii Błaziak (1997, s. 67) jest „kazaniem uniwersytec-n'C najwyższeS° *otl1, a*e spełniającym cele propagan-3 *CZnC' ^°^cc wątpliwości co do poziomu należy może c N^ersJ^ że był to tekst konspektu nauczycielskiego: na jed-^■stan^6 a/0U zac^lovva* się tytuł wiersza wskazujący, że miejscem ok^ su'^ m°^a być sokola katedralna, którą nazywano zamkową (Ista conscripta in castro Cracovie tamże, 69). Uniwersytet był