Obraz (144)

Wytwórca energii elektrycznej w źródle odnawialnym ma prawo do sprzedaży wytworzonej energii elektrycznej na wolnym rynku, po oferowanej przez rynek cenie. W tym znaczeniu energia „zielona” nie różni się od energii „czarnej”(ze źródeł konwencjonalnych). Wytwórca energii z OZE ma ponadto zapewnioną możliwość sprzedaży energii po określanej na podstawie kryteriów ustawowych cenie gwarantowanej, w przeciwieństwie do wytwórcy energii ze źródeł konwencjonalnych.

Całkowita wartość przychodów związanych ze sprzedażą jednostki energii (kWh) z OZE oraz wszystkich związanych z nią praw majątkowych jest wyższa dla OZE niż w przypadku źródeł konwencjonalnych. Wytwórca energii z OZE uzyskuje bowiem w odniesieniu do każdej wyprodukowanej jednostki energii -dodatkowo - zbywalne świadectwo pochodzenia.'² Świadectwa pochodzenia są potwierdzeniem tego, że wprowadzona do sieci energia została faktycznie wytworzona w odnawialnym źródle energii. Inkorporują prawa majątkowe, które mają określoną przez rynek wartość. Przychody za sprzedaży tych praw uzyskiwane są niezależnie od przychodów ze sprzedaży energii.

Przychody związane z energią elektryczną wyprodukowaną w źródle odnawialnym są więc podzielone na dwa strumienie:

•    przychody ze sprzedaży energii elektrycznej fizycznej,

*    przychody ze sprzedaży praw majątkowych, wynikających ze świadectw pochodzenia.

Gwarancja zbytu i ceny - obowiązki sprzedawcy z urzędu w zakresie zakupu energii „zielonej”

Elementem systemu cenowego jest wyznaczenie podmiotów zobowiązanych do zakupu oferowanej im energii elektrycznej z OZE (obowiązek „must take” - obowiązek odbioru).⁵³ Trudno zaprzeczyć, iż obowiązek zakupu zielonej energii, podobnie jak obowiązek nabywania świadectw pochodzenia tej energii stanowi istotne ograniczenie swobody działalności gospodarczej dla zobowiązany ch podmiotów. Wątpliwość, czy obowiązek zakupu energii z OZE jest zgodny z art. 22 i art. 92 ust. 1 Konstytucji RP rozstrzy gał w 2006 r. Try bunał Konstytucyjny. Trybunał rozważał, czy nałożenie tego obowiązku nie narusza zasady wolności działalności gospodarczej. Uznając zgodność skarżonych regulacji z Konstytucją RP. powołał się na równie ważne konstytucyjne wartości, to jest bezpieczeństwo obywateli i zasadę zrównoważonego rozwoju kraju (art. 5 Konstytucji RP) oraz zasadę ochrony środowiska (art 74 ust. 1 i 2 Konstytucji RP):

„Obowiązkiem władz publicznych jest zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego kraju, a więc dążenie do zaspokojenia zarówno istniejących, jak i przewidywanych potrzeb energetycznych w warunkach określonych w art. 74 ust. I Konstytucji, a więc z uwzględnieniem bezpieczeństwa ekologicznego obecnych i przyszłych pokoleń. Realizacja tego obowiązku uzasadnia poddanie gospodarki energetycznej ograniczeniom wolności działalności gospodarczej charakterystycznym dla rynku regulowanego i znajdującym oparcie w art. 3 i ust. 3 Konstytucji. Wolność działalności gospodarczej w dziedzinie energetyki może być ogranieżona w szczególności ze względu na bezpieczeństwo i ochronę środowiska, ograniczenia te mogą być ustanawiane „tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie ”, jednakże nie mogą one ,. naruszać istoty wolności i praw”}*

Artykuł 9e ustawy Prawo energetyczne.

Artykuł 9a ust. 6 ustawy Prawo energetyczne.

Wyrok Trybunał Konstytucyjnego z 25 lipca 2006 r. sygn. akt P 24/05 publ. OTK ZU-A 2006 nr 7, poz. 87

10