36
życia niewielkich opóźnień w rozwoju funkcji motorycznych takich, jak raczkowanie, siadanie, chodzenie, chwytanie przez określenie wieku ich pojawiania się. Służy także do określenia umiejętności psychicznych jak: wiek percepcji - miaiy postrzegania zmysłowego i umiejętności pojmowania, wiek mówienia będącego miarą rozwoju umiejętności wyrażania dźwięków mowy artykułowanej oraz ich rozumienia a także umiejętności kontaktowania się z otoczeniem, będącej miarą dojrzałości społecznej dziecka (Hellbrugge T. i in. 1994). W 2 i 3 roku życia MFDR określa wiek: chodzenia (ruch ciała), wiek sprawności manualnej, wiek percepcji zmysłowej (pojmowanie zależności), wiek mówienia i rozumienia mowy, ponadto ocenę samodzielności i umiejętność kontaktu z otoczeniem podczas codziennej aktywności (Hellbrugge T. 1995).
Rozwój funkcji psychomotorycznych w pierwszym roku życia dla 90% zestawiono na rysunku 6 (Rys. 6). Odnotowanie na specjalnej tablicy wieku pojawienia się zestawionych umiejętności pozwala na wykreślenie profilu rozwoju funkcjonalnego badanego dziecka. Odchylenia od 6 tyg. do 3 m-cy względem normy dla poszczególnych umiejętności stanowi podstawę do obserwacji i badań oraz wprowadzenia rehabilitacji rozwojowej dziecka ze szczególnym uwzględnieniem zaburzonych funkcji. Przykładowy wykres 15 miesięcznej dziewczynki z zespołem Downa ilustruje rysunek 7 (Rys. 7).
“nr-! - I
W latach 50-tych we Francji został skonstruowany test do badania psychomotorycznego przez Bruneta O. i Lezine J., który został zaadoptowany dla populacji dzieci polskich (Brunet O., Lezine J. 1951). Test Brunet-Lezine bada: kontrolę postawy i lokomocji (L), koordynację wzrokowo-ruchową (K), mowę (M) i kontakty społeczne (S). Na podstawie wykonanych przez dziecko prób wyznacza się 'Wfśfc TóźWtpwy 'h ■pdlli Tfuzwuju iriieĆKa ’w % ’wfzej 'wynifemonyćii
kategoriach. Ma to znaczenie praktyczne w ustaleniu kierunku terapii psychomotorycznej.
Celem wprowadzenia bilansu psychomotorycznego jest wykrycie dysharmonii rozwoju, tak wcześnie jak tylko jest to możliwe oraz podjęcie odpowiedniego działania stymulacyjnego oun.
Prognozowanie rozwoju niemowląt, które w przebiegu okresu prenatalnego, okołoporodowego i po urodzeniu poddane były działaniu szkodliwych czynników środowiskowych lub obciążone schorzeniami łub wadami genetycznymi, stało się możliwe dzięki obserwacjom najwcześniejszych cdriad-w życia dziecka. Miarą stanu
■ i a f