Obrázek (35)

lit¹'

*' fkl^;

if

okresie kształtuje się świadomość klasowa Wałęsy, czuje więź z kolegami robotnikami i rozumie, że stnowią wielką siłę społeczną. Dzięki pracy w KOR-ze — kontaktom z Gwiazdą, Hallem i innymi kontestującymi działaczami — zaczyna rozumieć sens upodmiotowienia społeczeństwa i uspołecznienia władzy.

Klamrą spinającą mentalność ideowo-połityczną i społeczną Wałęsy stała się społeczna nauka Kościoła, idea postępu i ładu moralnego i zasada wspólnego dobra. W 1978 r. papieżem został Polak, kardynał Karol Wojtyła, co miało znaczący wpływ na mentalność wierzącego kontestatora.

Układ aksjologiczny, który tworzy się po 1976 r, w świadomości Wałęsy, formuje jego wzór osobowy iQa idealne* Pragnie być jednym z przewodników w walce o nowy system wartości i o przekształcenie Polski w państwo ładu moralnego. W walce tej wzrasta jego wiara w siebie, tworzy się pozytywny stosunek do własnej osoby, kształtują się nowe plany i aspiracje. Na tym podłożu tworzy się jego nowa tożsamość kontestatora, a w dniach sierpniowych — przywódcy robotniczego i współtwórcy „Solidarności”.

Nie ulega wątpliwości, że przekształcenia w układzie aksjologicznym i funkcjonalnym Ja oddziałują na funkcjonowanie układu podstawowego Ja. Napełnia się nowymi treściami i rozbudowuje Ja zewnętrzne i refleksyjne. Lech odczuwa więź polityczną i ideową nie tylko z robotnikami, ale i z kontestującą inteligencją, wchodzi w nowe role społeczne kontestatora, działacza podziemnego prześladowanego przez ustrój, jest desygnowany na „głównego manewrowego” strajku w stoczni.

Dzięki zaangażowaniu, inteligencji społecznej zdobywa uznanie i prestiż w kręgach opozycji. Ja obronne, jakkolwiek na skutek prześladowań politycznych jest stale „aktywizowane”, nie dezorganizuje działalności Lecha i jego osobowości, gdyż ma on oparcie w kręgach kolegów i przyjaciół z opozycji i w środowisku robotniczym. Redukcji zagrożenia sprzyja również troskliwa i przyjazna postawa żony Danuty. Ja indywidualne Wałęsy, do 24 roku życia słabo skrys-lalizowane, poprzez wpływ Ja zewnętrznego i refleksyjnego ulega dookreśleniu i uformowaniu. U Wałęsy kształtują się I iwałe postawy i standardy demokratyczne oraz zainteresowania polityczno-społeczne.

W wyniku integracji różnego typu doświadczeń wytwarza się względna równowaga Ja indywidualnego, zewnętrznego i refleksyjnego, z tym że wiodącą rolę odgrywa Ja zewnętrzne (społeczne).

W latach 1980-1990 pojawiają się istotne przekształcenia w układzie funkcjonalnym i aksjologicznym Wałęsy. Zostaje on przewodniczącym potężnego związku zawodowego „Solidarność”, jest politykiem znanym i cenionym w kraju i za granicą, odbywa podróże zagraniczne i składa wizyty, m.in. papieżowi Janowi Pawłowi II. Prowadzi rozmowy z władzami. W stanie wojennym jest wprawdzie internowany, ale po wyjściu na wolność nadal stoi na czele „Solidarności”. W 1983 r. uzyskuje Pokojową Nagrodę Nobla.

Obraz własnej osoby jest ogólnie biorąc pozytywny. Wałęsa ma wysokie poczucie własnej wartości, świadomość własnej kompetencji związkowej, politycznej. Przed megalomanią chroni go sprawiedliwość wewnętrzna, samokrytycyzm i poczucie humoru. Zaczyna wierzyć w swoje posłannictwo, misję historyczną. W ścisłym związku z treścią obrazu własnej osoby kształtują się aspiracje i plany. Nie chodzi tu o, jak sam pisze, „przewiezienie wozu srebra”, lecz o przewo-(lżenie ruchowi społecznemu, o walkę z wypaczeniami ustroju, o upodmiotowienie społeczeństwa. Wałęsa preferuje ewolucyjne zmiany w Polsce, porozumienie z władzą i „siłę argumentów”, a nie „argument siły”.

Po obradach okrągłego stołu Wałęsa opracowuje plan zwycięstwa w wyborach i przejęcia władzy. Jest politykiem ostrożnym i dalekowzrocznym. Uczy się myśleć perspek-lywicznie. W ścisłym związku z układem funkcjonalnym Ja przekształca się układ aksjologiczny. Wałęsa w latach 1980-1990 rozszerza swoje horyzonty ideowo- społeczne i akceptuje światopogląd katolicki oparty na społecznej nauce Kościoła i zasadzie wspólnego dobra. Utrwala się w nim