Obróbka uzębień

Rys. 8.16. Układ ruchów narzędzia i przedmiotu obrabianego podczas obróbki kół zębatych stożkowych z zębami prostymi nożami Gica sona

wtgo obrabiane si| powierzchnie boczne tylko jednego zęba. W końcu każdego cykli ruchu wahadłowego noże wychodzą ze styku z materiałem obrabianym, wówczas włącza się automatycznie mechanizm podziałowy, obracający kolo obrabiane o jeden ząb.

Schemat obróbki kół zębatych stożkowych o zębach kolowo-łukowych metodą Glcaso-na ilustruje rys. 8.17. Narzędziem jest głowica nożowa z mocowanymi mechanicznie ostrzami wykonująca dwa mchy: obrót wokół własnej osi z prędkością obrotową «,zależną głównie od właściwości skmwnych ostrza, oraz ruch wahadłowy p wokół osi wyobrażałnej zębatki pierścieniowej współpracującej z kołem obrabianym, które wykonuje tylko ruch obrotowy

wyebraia/na

iębotka

.Pierścieniowa

Ry*. 8.17. Układ ru hów narzędzia i przedmiotu obrabianego podczas obróbki kół zębatych stożkowych Z. zębami kolowolukowymi głowicą Gica sona

i z prędkością obrotową n_p uwarunkowaną ruchem odtaczania po zębatce bez poślizgu.

[ Po obróbce jednego wrębu kola zębatego następuje podział: obrót kola obrabianego I o jeden ząb i cały cykl obróbki powtarza się.

[ 8.5. WIÓRKOWANIE KÓŁ ZĘBATYCłt

I Wiórkowanie jest jednym ze sposobów obróbki wykańczającej kół zębatych nicharlo-> winych. Narzędzie — wiórkownik — ma najczęściej postać kola zębatego, w którym i. na powierzchniach bocznych zębów nacięte są rowki z ostrymi krawędziami (rys. 8.18b). I Podczas współpracy wiórkownika zazębionego z kołem obrabianym zachodzi wzajemny [ poślizg zębów i usuwanie bardzo cienkich warstewek, o grubości do kilku mikrometrów [ z bocznych powierzchni zębów kola obrabianego.

Rys. 8.18. Wiórkowanie kół zębatych: n) rysunek pomocniczy do wyznaczania prędkości poślizgu

b) zasada wiórkowania

7 —koło obrabiane, 2 — alfakownik

Wiórkowniki do kół zębatych walcowych z zębami prostymi mają zęby śrubowe. Wiórkowniki do kół o zębach śrubowych mają zęby proste lub śrubowe o innym kącie pochylenia niż kolo obrabiane.

Prędkością skrawania podczas wiórkowania jest prędkość względna poślizgu wzdłuż zębów. Osie wiórkownika i kola obrabianego nic są równolegle (rys. 8.18a), tworzą kąt ó n f_w+p_k. Jeżeli prędkością obwodową kola obrabianego jest Pi, a prędkością obwodową wiórkownika jest p„, to prędkość poślizgu v_pt odpowiadająca prędkości skrawania, może być obliczona z zależności

«V - p» sin fa±c₉sio ,    ($.23)

w której znak „+” przyjmuje się, gdy kierunki linii śrubowej zębów kola i wiórkownika są zgodne, znak gdy są przeciwne. W przypadku koła obrabianego o zębach prostych (A-O)

.. i,*.. .V «V -    A*- •    (®-W)

Prędkości obwodowe wiórkownika przyjmowane są w granicach 130—150 m/min prędkości skrawania, jak wynika z zależności (8.23) i (8.24), są kilkakrotnie mniejsze

154

155