obserwacja (2)

•    gdy obserwacja ma charaktel 'W0$ifoxiśĘ obserwator zamiast opisu narracyjnego może posłużyć się odpowiednimi tfffiriftlTilTWil ustalonym uprzednio kodem, gdzie symbblte zastępują dłuższe

SKALE OCEN

•    dokonywanie ocen dziecka przy pomocy odpowiedniej skali.

ANALIZA JEDOSIEK ZłBiWMBSiilĘ

•    zakłada z góry podział zachowani się n^piSB* odcinki /fazy/ np. łnojjtfttoibjć epizody zachowani! ś^H8tawani%i^ile, MMNR£t|&

•    kategorie powinny być wfćześniej dokładnie sprecyzowane,

•    obserwacja jest ciągła, ale nie wytgera Sif tylko wybrane aspekty, notuje tylkodytuły jednostek, dopiero potemfsię uszczegóławia,

•    trudny jest dobór jednostki opisowej, wyraźne zdefiniowanie w terminach obserwowalnych oraz w ramach zintegrowanej teorii psychologicznej.

OBSERWACJA TOP0GRAFtG®^

•    wg A.Guryckiej ndaje się głównie do badania aktywności uczniów *fi$HS$g3ćfc8S»

•    obserwacja odbywa się na bazie szkicu topograficznego,

•    obserwator posługuje się kategoriami zachowań,

•    materiał takiej obserwacji nadaje się dobrze do opracowania ilościowego,

•    wymaga wprowadzenia dodatkowych osób do klasy.

RODZAJE OBSERWACJI:

Rhbin^i 1962 hsamoobserwacja, introspekcja: obs. zewnętrzna, przedmiotowi Pieter 1963 - obs. ciągła, charakterologiczna, kliniczna;

Priho& 1961- obs. kaś^jpaaSIjSfcft^S#, genetyczna, porównawcza;

Wallen 1964- obs. analityczna, swobodna.

Podział obserwacji ze względu na:

1.przedmiot

•    psychologiczna- czynności świadczące o określonych procesach lub illllffwiiiliiiln' psychicznych obserwowanej jednostki, jej spostrzegawczości, wyobraźni, pamięci, myśleniu itp.;

•    pedagogiczna - wytwory procesu wychowawczego: wiadomość!, umiejętnoiĘ opanowane przez danego J&gc(gdyscypIinowanie, przejawiany łPiltl^TlWllf Hg przepisów, regulaminu szkolnego.

2.zakres