dokonywać przekładu kierując się zn bodźcowym. Pojęcie obserwacyjności ma charakter społeczny (wyznaczone podobieństwem znaczeń u różnych użytkowników jęz., w całym społeczeństwie).
Paragraf 11- WEWNĄTRZ SUBIEKTYWNA SYNONIM ICZNOŚĆ ZDAŃ OKAZJONALNYCH
DeGnicja znaczenia bodźcowego traci sens przy zdaniach stałych (nie-okazjonalnych), np. nie można za uzasadnienie synonimiczności „kawalera" i „nieżonatego mężczyzny" podać tych samych znaczeń bodźcowych (chociaż będą one takie same). Przykład: Everest= góra widziana z Tybetu; Gaimsanker= góra widziana z Nepalu. Mają one wykluczające się znaczenia bodźcowe dla kogoś, ale okazuje się, że to te same góry; zd te są synonimami bodźcowymi tylko dla ekspertów. Dwa terminy mogą być w rzeczywistości koekstensywne, czyli prawdziwe o tych samych przedmiotach, a przy tym nie być wewnątrzsubiektywnie bodżcowo synonimiczne jako zdania okazjonalne.
Paragraf 12- SYNONIMICZNOSĆ TERMINÓW- okazuje się bezsilna jeśli chodzi o utożsamianie znaczeń terminów.
Paragraf 13- PRZEKŁAD SPÓJNIKÓW LOGICZNYCH
Dziedzina, która bezpośrednio poddaje się radykalnemu przekładowi to dziedzina funkcji prawdziwościowych (negacja, koniunkcja, alternatywa). Odwołując się do zgody i niezgody możemy sformułować semantyczne kryteria dla funkcji prawdziwościowych, tzn. kryteria pozwalające ustalić, czy należy zinterpretować dane wyrażenie języka krajowców jako wypowiedź wyrażającą określoną funkcję prawdziwościową.
Paragraf 14- ZD. SYNONIMICZNE I ANALITYCZNE
Synonimiczne = posiadające to samo znaczenie. Przy zdaniach okazjonalnych synonimiczność zostaje wyznaczona przez wewnątrzsubiektywną synonim iczność bodźcową w wersji społecznej. „Związek wzajemnej definiowalności łączy relację synonimiczności zdań z pojęciem zdania analitycznego". ZDANIA SĄ SYNONIMICZNE WTW GDY ICH RÓWNOWAŻNOŚĆ (UTWORZONA ZA POMOCĄ SPÓJNIKA „wtedy i tylko wtedy") JEST ANALITYCZNA. ZDANIE JEST ANALITYCZNE GDY JEST SYNONIMICZNE Z OKRESEM WARUNKOWYM O TYM SAMYM POPRZEDNIKU I NASTĘPNIKU („JEŚLI p, TOP”). Analityczności i synonimiczności można nadać charakter społeczny-społecznie bodżcowo analityczne to te zdania, które są bodżcowo analityczne niemal dla każdego. Analit. Bodźcowa nie jest związana ze zwykłą analitycznością- Quine chce się uchronić przed ogóbią dychotomią (analityczność-syntetyczność) „prowadzącą do powstawania zagmatwanych opinii o związku pomiędzy językiem i światem”.
Paragraf 15- HIPOTEZY ANALITYCZNE
Co można uzyskać dzięki próbom lingwisty z powyższego przekładu (warunki tworzenia hipotez analitycznych-jeżeli użytkownik jęz. jest dwujęzyczny, to rozszerzają się do 1\2\3'; 4 pomijamy jako zbyteczny):
można przekładać zd obserwacyjne (z dozą niepewności)
- // - funkcje prawdziwościowe
- // - rozpoznawać zd bodżcowo analityczne
- // - odpowiadać na pytania o wewnątrzsubiektywną synonim iczność bodźcową zdań okazjonalnych języka krajowca (lecz nie można ich przekładać)
Hipotezy analityczne nie są ustalonymi Gmkcjami językowego zachowania. Wykraczają one poza wszystko, co kryje się we wszelkich dyspozycjach krajowca do zachowania werbalnego. Stosowanie tych hipotez pociąga za sobą przypisanie umysłowi krajowca naszego poczucia językowej analogii. Konkurencyjne systemy analitycznych hipotez mogą zgadzać się całkowicie z ogółem zachowania werbalnego, a mimo to podawać wzajemnie niezgodne przekłady inezliczonych zdań, nie podlegających niezależnej kontroli.
Paragraf 16- DLACZEGO NIE ZAUWAŻA SIĘ NIEZDETERMINOWANA?
Analityczne hipotezy tworzące jedną wielką hipotezę syntetyczną są niepewne/mogą być niesłuszne, gdyż nie istnieje obiektywna rzeczywistość. Powody, dlaczego tej niesłuszności się nie zauważa:
1) przykładów nie objętych warunkami 1-4 i l'-3’ nie da się bronić inaczej jak za pomocą hipotez analitycznych
2) pomieszanie kwestii z zagadnieniem gramatycznej systematyzacji-> wyznaczanie przekładu kategoriami gramatycznymi
3) pomieszanie kwestii ze stwierdzaiiem, że nie isoiieje jedyność przekładu; różne przykłady mogą się różnić nawet wartością log.
4) (najważniejszy powód) poczucie, że osoba dwujęzyczna dysponuje własną prywatną semantyczną korelacją (czyli własnym systemem hipotez analitycznych); sprzyja temu mentalistyczna teoria idei- w umyśle osoby dwujęzycznej jest idea, którą wyraża i zdanie i jego przekład. A ile osób, tyle semantycznych korelacji.
5) dziwne zasady przekładu, nie zawsze słuszne i istotne (np. przekonanie, że prostsze zdanie odnieść należy do wyraźnie wyodrębnionej całości)
6) na hipotezach buduje się kolejne, nie pamiętając, że pierwsze były tylko prawdopodobne i uznaje się te ostateczne za pewne
7) praktyczne ograniczenia lingwisty- musi stosować się do zasad, aby nie zwariować przy tłumaczeniu
Dlatego analityczne hipotezy okazują się nieodzowne, ale nie znaczy to, że możemy nadać sens tożsamości znaczeń
wyrażeń utożsamianych przez analityczne hipotezy. MOŻEMY MÓWIĆ O SYNONIMICZNOŚCI TYLKO W' KONTEKŚCIE JAKIEGOŚ KONKRETNEGO SYSTEMU ANALITYCZNYCH HIPOTEZ. Niezdeterminowanie korelacji - im dalej oddiodzimy od zdań opartych na empirii, tym uboższa podstawa, na której można oprzeć porównanie. Przekład następuje krok po kroku i dlatego sądzi się, że zdania przekazują swe znaczenie w izolacji od pozostałych.
Generalnie, co należy zapamiętać- nie istnieje radykalny przekład, trzeba nam pogodzić się z niedokładnościami. Nie ma również gwarantowanych synonimów.
2