opa9

324 ŁUKASZ OPALIŃSKI

Nie daj c-m wiary i nic wymówionym ^aM Łuskom, kiedy nam wieczność obiecuje I w niej prawdziwe rozkoszy gotuje 1 wszelkie szczęście, i obfite dary,

W których i końca nie masz ani miary.

Jeżli to wszytko człowieka nie ruszy ^sw Do pociech, jego obiecanych duszy,

Przynamniej niech du miejsce przykładowi, Gdy nie chce wierze ani rozumowi, Słuchajże tedy. co do potomności Podał ten, co był pełen szczęśliwości.

¹⁸⁵ Uważuj, co sam o sobie wyznawa,

Gdy z siebie przykład i nauki; duwa:

„Wielbiłem, pry, wszytkie moje sprawy Pańskie, albo więc ucłeszne zabawy Miałem, pałace przepyszne budując, ^m Ogrody śliczne sadząc i gotując,

Cożkolwiek oko lubi. co smakuje Człeku i w czym gust ł uciechę czuje, Wszytkiego sobie pozwolić umiałem I kształtnie zażyć, zwłaszcza kiedy miałem ^3TS Srebra i złota mnóstwo niewidane. Dostatków wszelkich zbiory niesłychane, Sprzęty nad wśzytkich królów dostalnicjszc. Muzyki wszelkie i nojpocieszniejsze,

w. 350 ruszyć koęoi — okazać swój wpływ na kogo, oddziałać. poskutkować, wzruszyć, przejąć^-, tu takie: zachęcić, w. 301 dać miejsce — dopuścić, pozwolić: tu lnkłot wyalu-chać.

w. 364 Opaliński ma na myśli Salomona, w. 367—400 Ji-.ft to dość bliska parufrasu drugiego rozdziału Ektesjastesa.

w. 375 nłeuddarjc — niewidziane, niebywało, nadzwyczajne.

Sług wielka liczba, koni przy tym sluda ^łuo I trzody, zgoła wszytkiego gromada.

Gładkich dam kupa, część oblubienice,

Częścią śpiewaczki albo służebnice,

Wszytkie urodą prawie niezrównaną,

Także grzecznością n ie wy po w icd z i a ną.    ,

³⁰ Przy tym obfitym państwie niewzruszony Odpoczynek i pokój ulubiony;

Nadto, w czym koniec jest doskonałości,

Rozum głęboki i pełen mądrości.

Której się wszyscy prawie zdumiewali,

^5,u Kiedy umyślnie do mnie przyjeżdżali.

Aby mię słuchać, gdym o wszech rozmawiał Rzeczach i o nich swój rozsądek dawał.

To tedy wszytko lak obficie miawszy.

Tak wiele dobra szczęśliwie poeladszy.

^33,4 Spytałem się też umysłu swojego,

Jak wiele mn w tym smaku prawdziwego.

Jakie w tym serca ukontentowanie Jakowy pokój? Aż na to spytanie Tak mi odpowie, że wszytko marnością.

^K* Obłudą krótką i jawną próżnością.

Zgoła mię. mówi, samo doświadczenie Nauczyło, że żadne nasycenie W tym być nie może, owszem, niesmak skryty Przynosi duszy |:okarm tak niesyty; ^m I wierzcie ml, że utęsknienie wszędzie,

Ryś wszytko posiadł, znajdować cię będzie".

To masz dowodnie prawdę powiedzianą I doświadczeniem sumymże przyznaną,

w. 302 rorsątfeJc — tu: oaqd, ocena.

w. 403 utttknimie — tgaknota, pragnienie rzeczy wyższych.