opa9

T

ŁUKASZ OJ>ALlS'fiKI

Nie dajem wiary i nicwymówionyin ^aM Łuskom, kiedy nam wieczność obiecuje I w niej prawdziwe rozkoszy gotuje 1 wszelkie szczęście, ł obfite dary,

W których i końca nie masz oni miary, leźli to wszytko człowieka nie ruszy ^3I,U Do pociech, jego obiecanych duszy,

Przynamnłej niech da miejsce przykładowi, Gdy nie chce wierze ani rozumowi,

Słuchajże tedy. co do potomności Podał ten, co był pełen szczęśliwości. ^m Uważaj, co sam o sobie wyznawa,

Gdy z siebie przykład i nauki; dawa:

„Wielbiłem, pry, wszytkie moje sprawy Pańskie, albo więc ucieszne zabawy Miałem, pałace przepyszne budując, ^m Ogrody śliczne sadząc i gotując,

Cożkolwlek oko lubi. co smakuje Człeku i w czym gust 1 uciechę czuje, Wszytklego sobie pozwolić umiałem I kształtnie zażyć, zwłaszcza kiedy miałem ^3TS Srebra i złota mnóstwo niewidnne,

Dostatków’ wszelkich zbiory niesłychane,

Sprzęty nad wizyt kich królów dostatniejszc, Muzyki wszelkie i najpociesznlejsze,

w. 330 ruszyć kouoi — okazać swój wpływ na kogo, oddziałać, poskutkować, wzruszyć, przejąć; tu takło: znchącłć. w. 301 dać miejsce — dopuścić, pozwolić; tu lakic: wysłuchać.

w*. 364 Opaliński ma na myśli Salomona, w. 367 —400 Jc-st Co dość bliska parufrnzu drugiego rozdziału Eklezjiistesa.

w. 373 uiewidanc — niewidziane, niebywało, nadzwyczajne.

POKTA NOWY    325

Sług wielka liczba, koni przy tym studa ^łUD I trzody, zgoła wszytklego gromada.

Gładkich dam kupa, część oblubienice.

Częścią śpiewaczki albo służebnice,

Wszytkie urodą prawie niezrównaną,

Także grzecznością niewypowiedzianą.    ,

^8,3 Przy tym obfitym państwie niewzruszony Odpoczynek i pokój ulubiony;

Nadto, w czym koniec jest doskonałości,

Rozum głęboki i pełen mądrości,

Której się wszyscy prawie zdumiewali,

^Mu Kiedy umyślnie do mnie przyjeżdżali.

Aby mig słuchać, gdym o wszech rozmawiał Rzeczueh i o nich swój rozsądek dawał.

To tedy wszytko lak obficie miawszy,

Tak wiele dobra szczęśliwie posindszy. ^m Spytałem się też umysłu swojego,

Jak wiele mo w tym smaku prawdziwego,

Jakie w tym serca ukontentowanie.

Jakowy pokój? Aż na to spytanie Tok mi odpowie. że wszytko marnością.

Obłudą krótką i jawną próżnością.

Zgoła mię. mówi, samo doświadczenie Nauczyło, że żadne nasycenie W tym być nie może, owszem, niesmak skryty Przynosi duszy (rokarm tak niesyty;

⁴® I wierzcie ml, że utęsknienie wszędzie,

Ryś wszytko posiadł, znajdować cię będzie".

To masz dowodnie prawdę powiedzianą I doświadczeniem samymże przyznaną,

w. 302 rozsadek — tu: osąd, ocena.

w. 405 utesfcnUnie — tesknota, pnujnłwil* rzeczy wyższych.