Oznaczanie winianów

Wykrywanie winianów

Około 5 g próbki proszku do pieczenia zalewa się na zimno 50 - 100 cm³ wody, pozostawia na okres 2 godz., a następnie sączy. Osad służy do mikroskopowego oznaczania rodzaju skrobi, a przesącz (A) do badania na obecność winianów.

Wykrywanie winianów

1.    Proszek do pieczenia ekstrahuje się na łaźni wodnej alkoholem zakwaszonym rozcieńczonym kwasem siarkowym, wyciąg alkoholowy odparowuje się, bada jak podano niżej, albo 2-3 cm³ przesączu (A) odparowuje się do suchości, a następnie ogrzewa wolno na małym płomieniu do temp. 100 - 120°, z odrobiną krystalicznej białej rezorcyny i z 5-10 cm³ stężonego H2SO4 o gęstości 1,84. Już przy zawartości . 2 mg kwasu winowego występuje intensywne fioletowoczerwone zabarwienie; kwasy jabłkowy i cytrynowy tej reakcji nie dają.

2.    Reakcja z siarczanem(VI) żelaza (II). Do 5 cm' obojętnego roztworu (A) dodaje się nie więcej niż 1-2 krople nasyconego roztworu siarczanu (VI) żelaza (II), a następnie 1-2 kropli 2% wody utlenionej, aż mieszanina zabarwi się na kolor ciemnozielony, po czym mocno oziębia się i dodaje kilka cm^J IM NH4OH; w obecności winianów występuje fioletowe zabarwienie. Kwas cytrynowy, bursztynowy i szczawiowy reakcji nie dają.

Wykrywanie soli amonowych

Kilka cnf przesączu (A) ogrzewa się z ługiem sodowym. Wydzielający amoniak pozostaje się po zapachu i zmianie barwy papierka lakmusowego.