jedzeniu, sięga do twarzy , głowy, potroili sam się uczesać i częściowo umyć , aamod/iclnic prowadzi traktor i wykonuje szereg podstawowych prac w gospodarstwie; 2-wyposożonc w mechanizm sterowania dwiema protezami / jednego źródła siły - otwieranie; zamykanie haków ; 3- protezy elektromechaniczne / rękami protc/owymi rola ko.nnciyc/nii, może pacjent przenosić nimi ciężary o wadze 8-10 kg ; 4-manipulotory z leja kikutowego polnezonc su /. końcówką w kształcie dwóch palców - całkowicie nic zależny i samodzielny w codziennym życiu . sani nakłada protezy kończyn dolnych, ubierg się, szybko pisze na maszynie ; 5-manipulatory , chwytaki chwyta różne przedmioty, przenosi je, ułatwia prace w gospodarstwie domowym , kuchni. pisanie.
Pyt. 10. Usprawnianie chorych z rozstrzeniami oskrzeli 1 j Leczenie:
- Operacyjne- ii ludzi młodszych, mały segment płuc, krwawienia zagrnżąjąco życiu.
- Zachowawcze- kinezyterapia oddechowa- wzmacnianie przepony i brzucho.
- Farmakologiczne- antybiotyki, leki rozszerzające oskrzela, leki upłynnią)'ącc wydzielinę.
2. Pozycje drenażowe:
- Płaty górne
Segmenty szczyto we-pozy ej a siedząca lub półsiedząca Segmenty przednie- ułożenie na plecach
Segmenty tylne- ułożenie na boku przeciwnym do zajętego płuca, z rotacją do przodu pod kątom 45°
- Płat środkowy- przy zajęciu płuca prawego ułożenie na plecach z lekką rotacją tułowia w Iowo. Pod bok prawy podkłada się poduszkę sięgającą od łopatki do biodro. Kd lekko uniesione.
- Języczek- przy zajęciu płuca lewego ułożenie na plecach z lekką rotacją tułowia w prawo. Pod bok lewy podkłada się poduszkę.
Kd lekko uniesione
- Płaty dolne
Segmenty szczytowe- ułożenie na brzuchu, pod podbrzusze podkłada się poduszkę
Segmenty podstawowe przednie- ułożenie na plecach, kd ugięte w stawach kolanowych i lekko uniesione ku górze
Segmenty podstawowe boczne- ułożenie na boku przeciwnym, kd uniesione, poduszkę podkłada się pod biodro Segmenty podstawowe tylne- ułożenie na brzuchu, kd uniesione, pod miednicę układa się poduszkę Poza pozycjami drenażowymi można też stosować oklepywanie i wstrząsanie ząjętęj części kl. piersiowej, ćw tułowia, takie jak skłony, skręty z ruchami kg również ułatwiają wydalanie zalegającej wydzieliny.
Pyt. 11. Czynność i rola ukl. nerwowego.
Układ nerwowy człowieka układ zbudowany z tkanki nerwowej, integrujący działalność organizmu, rejestrujący bodźce, przetwarzający zawartą w nich informację oraz sterujący czynnościami organizmu: ruchem mięśni oru/. wydzielaniem hormonów.
Czynności obwodowego układu nerwowego można umownie podzielić na dwie kategorie:
Układ nerwowy somatyczny (łac. soma — ciało) nastawiony na łączność ze światem zewnętrznym, odbiera z niego różnorodne informacje za pośrednictwem narządów zmysłów oraz zarządza aparatem ruchowym, umożliwiąjąc poruszanie się w przestrzeni i reagowanie w sposób celowy na bodźce zewnętrzne.
Układ nerwowy autonomiczny lub wegetatywny (łac. autos — samo- i nomos — prawo, a więc11 snmorząd/ący się") - jego rolą jest sprawowanie kontroli nad przemianą materii oraz prawidłowym działaniem narządów wewnętrznych.
Działalność obu tych układów koordynowana jest na wyższych piętrach układu nerwowego.
Pyt. 12. Wpływ ruchu i ćw ruchowych na układ nerwowy
Ruch w zależności od swej formy może być bodźcem dla układu nerwowego lub reakcją tego układu. Ruch bierny, zmieniając ułożenie kończyny, rozciągając torebkę stawową, więzadła i mm, działa jako bodziec propriocoptywny. Ów czynno spełniają rolę czynnika pobudzającego OśrUN. Rozwijają pamięć ruchową oraz szybkość i łatwość oddziaływania nu bodźce zewn. Specjalne ćw mogą usunąć lub zmniejszyć zaburzenia równowagi i koordynacji ruchów. Wpływ ćw ruchowych:
Pobudzają OśrUN- pobudzenie to następuje przez rozciągnięcie mm i więzadoł I pobudzenie unerwienia własnego prioprioceptywnego.
Pobudzanie, przywracanie i zwiększanie reakcji na bodźce zewnętrzne poprzez ćw czynne które poprawłąją i pobudzają układ nerwowy na bodźce zewnętrzne i reakcje ukl nerwowego
Ułatwianie i przyspieszanie regeneracji tzw. kolatcralnej (obocznej) przez odpowiednio ćw jest możliwość ograniczenia zmian wywołanych pierwotnym ostrym stanem zapalnym jak i w późniejszym okresie do wytworzenia regeneracji kolatcralnej (obocznej) zastąpienie pozostałymi kom nerwowymi kom całkowicie zniszczonej
Rozwijanie i przywracanie koordynacji ruchów i równowagi. Każde działanie aby było skuteczne musi być skoordynowane i z zachowaniem równowagi.
Pyt 13. Usprawnianie I zaprotegowanłe osób po obustronnej amputacji powyżej stawu łokciowego.
Kikut ramienia ma tendencje do ustawienia się w odwiedzeniu , zgięciu i rotacji wew. Bardzo ważnym zadaniem usprawniania jest by proteza kończyny górnej wraz z kikutem w maksymalnym stopniu miała przywrócone funkcje utraconej kończyny. Najbardziej korzystną długością kikuta ramienia jest 5-8 cm nnd stawem łokciowym. Kształt kikuta walcowaty , celem łatwego i dobrego umiejscowienia tulejki protezowej ramienia, w tym celu bandażujemy kikut. Wykonujemy ćwiczenia czynne w ST ramiennym i obręczy barkowej po przez co zwiększamy zakres ruchu i silę mięśni. Prolczowanie: przy długich kikutach ramienia zwłaszcza osoby z obustronną amputacją wyposażamy w opaski skórzane do których dołącza