IMG15

Rozwijanie następuje do momentu, gdy rozpuszczalnik przesunie się ok. 16 cm. Rozwijanie można prowadzić w jednym kierunku lub dwukierunkowo. Zasada rozwijania w dwóch kierunkach jest taka sama, jak przy chromatografii bibułowej.

a

b

ustawiania płytek w komorze; / - płytki, 2 — wygięty pręcik szklany, 3 — pokrywa komory

Ryc. 108. Komora do chromatografii cienkowarstwowej; a) wygląd zewnętrzny, b) sposób

472 IDENTYFIKACJA I ILOŚCIOWE OZNACZANIE

SKŁADNIKÓW

Wywołanie chromał ogromów i identyfikacje składników przeprowadza się tak samo, jak w chromatografii bibułowej.

Oznaczanie ilościowe składników. W celu wykonania oznaczenia ilościowego rozdzielonych składników przeprowadza się chromatografię na dwóch płytkach. Na jednej z nich przeprowadza się identyfikację składników i lokalizuje ich położenie. Na drugim chromatogramie zaznacza się miejsca położenia składników i przeprowadza eluowanie. Eluowanie polega na zeskrobaniu nośnika wraz ze składnikiem, a następnie ekstrakcji odpowiednim rozpuszczalnikiem. Ilościowe oznaczanie poszczególnych składników przeprowadza się metodami kolorymetrycznymi lub spektrofotometrycznymi.

4.8.1. PODSTAWY OGÓLNE

Podstawą metod elektroforetycznych są różnice migracji cząstek koloidalnych w polu elektrycznym. Migrujące cząsteczki mogą być jonami albo mogą mieć ładunek wzbudzony lub powstający wskutek adsorpcji na swojej powierzchni. Na układ elektroforetyczny składają się: substancja rozdzielana, nośnik, roztwór przewodzący i elektrody podłączone do źródła prądu.

Nośnik bierze udział w procesie dzięki swym własnościom adsorpcyjnym. Rolę nośnika spełnia przeważnie bibuła, żel krzemionkowy, skrobia, celuloza itp. Roztwory przewodzące prąd muszą być roztworami buforowymi.

Decydującą rolę w rozdziale składników odgrywa różnica potencjałów między elektrodami.

m TECHNIKA ROZWIJANIA ELEKTROFOROGRAMU BIBUŁOWEGO

Podobnie jak w chromatografii bibułowej, tak i w elektroforezie bibułowej rozdział można prowadzić w jednym kierunku, jak i dwukierunkowo. Zasady rozdziału dwukierunkowego są identyczne, jak w dwukierunkowej chromatografii bibułowej.

Bibuła. Właściwy dobór bibuły ma duże znaczenie w poprawnym przeprowadzeniu procesu rozdziału. Bibuła powinna mieć właściwą twardość i porowatość. Najczęściej stosowane są bibuły Whatman 1 i 4.

Nanoszenie próbek. Wybór miejsca naniesienia substancji zależy od wyboru techniki rozdziału (paski, arkusze). Na paski bibuły najlepiej nanosić badaną substancję w postaci wąskiej smugi, prostopadłej do dłuższej osi paska, w ten sposób, aby końce smugi nie dotykały brzegów paska (ryc. 109).

Aparaty. Aparaty do elektroforezy składają się z dwóch części: komory wilgotnej i urządzenia zasilającego. Na rys. 109a przedstawiono schematycznie aparat do elektroforezy bibułowej.

Ryc.109. Schemat aparatu do elektroforezy bibułowej (a), nanoszenia substancji na bibułę (b) rozwiniętego elektroforogramu (c)

“ W. Ładoński, T. Gospodarek, Podstawi »e...