mięsem, zwłaszcza zaś „ciałami pięknych młodych mężczyzn, którzy mają bardzo czystą krew” (to cytat z Żywota Apolloniusza Filostratesa).
11 O. Volta, Le vampire, s. 54. O „Lamiach” jako „pochłaniających” pisze K. Kerenyi, Mitologia Greków. Przełożył R. Reszke, Warszawa 2002, s. 37-41. Berwiński uważał, że w upiorach-wampirach łatwo dostrzec „kombinację zabobonu o Strzygach, Empuzach, Lamiach, a nawet Larwach średniowiecznych |H zabobony te klasyczne weszły w skład nowego jedynie jako materiał surowy i uległy znacznemu przeobrażeniu w tej nowej kombinacji” (Studia..., s. 38).
12 J. Colłin de Plancy, Słownik wiedzy tajemnej. Wybór i przekład M. Karpowicz, Warszawa-Kraków 1993, s. 193. Pierwodruk ukazał się w roku 1863.
13 Por. R. Villeneuve et J.-L. Degaudenzi, Le musie des eurnpires, hasło Goules, s. 123-129. Autorzy tej encyklopedii, połączonej z obszernymi wypisami, utrzymują, że przerażająca Aurelia, bohaterka opowieści Wampiryzm E. T. A. Hoffmanna, jest bardziej „gułem" niż istotą ssącą krew (.*>. 129). Por. rozdział 22.