P1010262

YAMPIftlADA 64

derstw na kobietach. Gwałcił je, dusił i pił krew z rozciętej szyi - nieraz wówczas, gdy ofiara jeszcze żyła. Krew mu smakowała. Uważał, że jest „słodka i gęsta jak kakao”. Ten funkcjonariusz państwowy i ojciec rodziny wychodził na swe polowania w czarnej masce na twarzy, w czarnym kapeluszu z szerokim rondem, ubrany na czarno. Ponoć znał postać Draculi i wzorował się na niej. Uprawiał nadal swój proceder w Warszawie, wynajmując tu pokój sublokatorski. Sądzony w Łodzi w styczniu 1969 roku, został skazany na śmierć. Delorme domyślał się, że władze nie użyły do jego rozstrzelania kul ze srebra, które jedynie - według dawnych wierzeń - mogłyby skutecznie uśmiercić wampira²⁰. Najsłynniejszym polskim wampirem pozostaje Zdzisław Marchwicki, znany jako „wampir z Zagłębia”. Oskarżono go o dokonanie na Górnym Śląsku w latach 1964-1970 serii czternastu mordów seksualnych na kobietach i sześciu usiłowań zabójstwa. Ze względu na skalę przypisywanych mu czynów stał się sprawcą najpotężniejszej legendy i psychozy wampirycznej wśród ludności w Polsce powojennej. Jego bezkarność, zwłaszcza w 1965 roku, kiedy zabił dziewięć kobiet, przerażała mieszkańców Śląska i zmusiła władze do podjęcia zakrojonych na szeroką skalę działań. Zmobilizowano nadzwyczajne siły funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej, stworzono w Katowicach specjalny wydział prewencyjno-opera-cyjny. Wyznaczono ogromną nagrodę za pomoc w ujęciu wampira w wysokości miliona złotych, co skusiło wielu do składania donosów na członków rodziny bądź na sąsiadów. Wreszcie w roku 1972 aresztowano „osobnika podejrzanego o dokonanie serii potwornych zbrodni”. Był nim Zdzisław Marchwicki, konwojent w kopalni Siemianowice. Aresztowano również jego rodzeństwo, oskarża-

²⁰    Por. R. Delorme, Les vampires,.., s. 154-164.

²¹    Wszystkie cytaty za: G. Starzak, Powrót wampira. Zdzisław Marchwicki 20 lat później. Morderca czy ofiara?, Kraków 1993, s. 13-18,71-72,96.

²²    „Dialog" 2002, nr 11, s. 64.

²³    Ibidem, s. 59.