P1010402

sywanych krwi menstruacyjnej. Carrie w ten sposób sytuuje się w orszaku niszczycielskich kobiet fatalnych.

Inny naturalny stan kobiecy - ciąża - nie jest również pozbawiony przerażającej fatalności. Opowieść zatytułowana przez wydawców Vampirismus -Wampiryzm (a więc jakby nie o osobie, lecz o zjawisku; francuski przekład nosi jednak tytuł La vampire - Wampirzyca) opublikował Ernst Theodor Amadeus Hoffmann w roku 1821 w jednym z tomów swego słynnego zbioru fantastycznych opowieści Serafiońscy bracia⁴⁰. Podobnie jak w dużo późniejszym utworze Le Fanu Carmilla (por. rozdział 19), akcja zawiązuje się wskutek przybycia do zamku proszącej o pomoc tajemniczej pary - matki i córki. Właściciel zamku, hrabia Hipolit, pamięta o tym, że matka-barono-wa była bardzo nielubiana przez jego ojca, a ona sama też czyni na nim wyjątkowo niemiłe wrażenie - gdy ujmuje jej rękę, czuje nagły lodowaty dreszcz i wydaje mu się, że ma do czynienia z trupem. Ale odrażającej, podejrzanej baronowej towarzyszy cudne dziewczę - Aurelia, która podbija serce hrabiego.

Podczas ich pobytu na zamku rozwijają się dwa wątki. Do baronowej hrabia zaczyna się przyzwyczajać - do jej bladej twarzy, do trupiego wyglądu starego dała, bardziej podobnego do widma niż do żywego człowieka. W tym kontekście pojawia się znaczące określenie: „die tiefe Abscheulichkeit der Baronesse” (542) („straszna ohyda baronowej”), co wskazuje zarówno na odrazę, jaką budzi, ale też i na coś niesamowitego w jej postad - jakby „żywego trupa”. Hrabia chce przypisywać te swoje odczuda nerwowej chorobie

⁴⁰ Posługuję się tekstem zamieszczonym w: E. T. A. Hoffmann, Poetische Werke in sechs Banden. Werter Band, Berlin 1958. W dalszym ciągu będę podawała w nawiasach strony tego wydania. - Jeden z członków Bractwa opowiada „straszliwą historię”, którą „kiedyś dawno albo czytał, albo słyszał”. Wydawca zaznacza, że pierwotnym źródłem może być jedna z baśni z Tysiąca i jednej nocy (s. 655-656).