P3261207

*_____

Pnyjotcwt^c się do potaże ma. oba podmioty powinny rozważwt _x-.jj ^mftowac wynik dodatni, który sianie się ekonomicznym uzasadn' nodKCtJ takie* decyzji Należy przede wszystkim ustalić, czy zostanie zależność'⁴:    ^ł°¹^

pv_<B-(Pv^pv₃)>o    (J

Uzyskany wynik nazywamy zyskiem ekonomicznym z zvs* tkoooffi«xjn> łączenia, który można przedstawić jako dodatni wynt

równania (1.1) i (1.2).    ' ¹

(1.3)

z^py_iB^py^py_B)>^

gdzie Z_£ - zy sk ekonomiczny.

Pozostałe oznaczenia jak poprzednio.

W kolejnym etapie należy ustalić koszty połączenia, kióre koszty połączenia u* tym przypadku najczęściej są związane z nakładami do-^^Ł- -' '    tyczącymi transakcji nabycia jednostki B i zależą między

umym: :d sposobu. w jaki podmiot A zapłaci za akcje (udziały). Jeśli płatność z :<tar.ie dokonana w gotówce, koszty połączenia będą równe wartości tej zapłaty minus wartość (bilansowa) firmy B jako odrębnej jednostki, czyli:

K = C-PV_b    (1.4)

gezie: A - .v szt połączenia wynikający z formy zapłaty,

C - wartość zapłaty (w gotówce)⁶⁵.

Pozostałe oznaczenia jak poprzednio.

Wykorzystując powyższe wzory, można bez przeszkód zysk netto zdefiniować zysk netto z połączenia firm A i B. Wir tość połączenia obu firm będąca zyskiem netto fi^rn^ A jest mierzona różnicą między zyskiem ekonomicznym a kosztem nabyci

L.al'1

^M Bo rozważań wprowadzono dwie firmy: A i 13. Firma A jest jednostką, która na firmę B.

^v Na Ac kosztu połączenia ma wpływ forma płatności za akcje lub ud/.ia ^ j^nić nabywanego W wypadku obcych źródeł finansowania kosztów nabycia ^n<l^j _acniaf^,rtn nakłady /w la/ane z ich pozyskiwaniem i późniejszym uregulowaniem. ^ * _y kt*zt8^ A i B najczęściej będzie równy premii zapłaconej firmie B przez tirme • _ _i/s\\C -j**. pTOCCTO transakcji. minus wartość bilansowa firmy B (przed połączenie - _|łpr/c7 (*** /splata gotówka może być zastąpione przez P - jako premia zapłacona A łac/mc i kosztami transakcji.

czyli Z, - K. Połączenia można dokonać, gdy jest spełniony następujący warunek:

^NPVa* * 2_£" K = PV_Afl-(PV_Ą + /% ) -(C- Pł/_a) > 0    (1.5)

gdzie: A'/^łl - wartość połączenia z uwzględnieniem korzyści i kosztów / punktu widzenia firmy nabywającej,

C - wartość zapłaty (w gotówce )**.

Pozostałe oznaczenia jak poprzednio.

Należy' jeszcze raz podkreślić, że wynik uzyskany z powyższej formuły powinien być dodatni, gdy/, tylko wtedy transakcje kooperacji    ma uznać za

udaną oraz ekonomicznie uzasadnioną. Podejmując zatem decy zje o połączeniu firm. należy skoncentrować się na kilku problemach. W momencie szacowania korzyści trzeba zastanowić się, czy osiągniemy zyski z połączenia Należ) ponadto skupić się na ustaleniu kosztów transakcji i na podziale uzyskanych zysków (oszczędności) między łączone firmy. Zasady ustalania efektu połączenia ilustruje poniższy przykład.

Przykład 2.1

Przyjmijmy, że firma A o wartości 2 min zl oraz firma B o wartości 500 tys. z! rlanuja połączenie, które pozwoli na zmniejszenie kosztów o 200 tys. zl Wartość ta bedzie stanowiła zysk, który' osiągną one dzięki połączeniu. Zatem:

PV_i 2 000 000 zł PV_B 500 000 zł Z, 4-200 000 zł PV_M 2 700 000 zł

Załóżmy, że firma A zapłaciła gotówką 590 tys. zł za akcje podmiotu B. Koszt połączenia będzie zatem wynosił:

K = C- PV„ = 590 000 - 500 000 = 90 000 zł

Wynik tego rachunku pokazuje, że akcjonariusze podmiotu B zyskują 90 000 zł. Można zauważyć, że ich zysk jest kosztem dla firmy A. Kiedy policzymy \Pl    opierając

się na warunku (1.5), otrzymamy rzeczywisty zysk dla tego połączenia, który można przedstawić jako:

“ -]■.,!< jak * poprzednich rozważaniach można uwzględnić inną formę płatności za B. czyli zapłatę gotówką - C może hyc zastąpiona przez P - jako premia zapłacona firmie B przez firmę A łącznic z kosztami transakcji.