Rekonstrukcje strzałkowe i czołowe powinny ograniczyć się do strony będącej obiektem badania i powinny obejmować wyłącznie połączenia kość do kości. Najlepiej, aby rekonstrukcja czołowa była równoległa do kłykci kości udowej, a rekonstrukcja strzałkowa prostopadła do kłykci kości udowej.