Magia nie ma swej prawdziwej iste jałowa, jeśli sprowadza się do uw jest iluzją. Musimy określić proces-kają w ciało tę iluzję...
Niektóre spośród nich już zanali to zwłaszcza anfropomorfizm i \ Dokonują one jednoczesnego włączi w świat zewnętrzny, a świat zewnę niają we wnętrzu człowieka.
Antropomoriizm i kosmomoriizm, do ich źródeł, ujawniają nam z wól stawową siłę napędową: projekcję i§| Projekcja jest zjawiskiem powśżei lokształtnym. Nasze pragnienia, aspns i lęki rzutują nie tylko na pustk^g obraźni, ale także na wszystkie rzee^ istoty. Rozbieżne relacje z tego sami ni a: katastrofy w Mans lub wypadki bitwy nad Sommą lub małżeńskiej^ niają częściej deformacje nieświs^ mierzone. Analiza historyczna i jj| świadectwa przekonuje nas, że naw|| elementarne postrzeżenia, jak na pil
sme i modelowane
jp-rzybrać najroz-'wszelkim przed-^ głównie postać ZLinb rozdwojenia, jedynym zresztą, =ł interesowało ob-
mmi
mm
i-k'i...,
• mm ?
tmm
=g an tropo mor f izm edmio tom matę -3rxa.rakteru lub in-mmn stadium, tym Tulegamy rozdwo-“własny byt w ob~ Isztórym objawia-ł_ wy. Antropomor-by powiedzieć, zamienia sie w
to właśnie momenfcy magiczne. Jed-
podkreślił Fulchig;: fw postaci zalążkowa itbmorficznej.
ityfikacji przedmi
są często zakłóci >jekcje.
2es projekcji może i Td^WcTĆ'się k“*-X ||to jednak przyjmuje iiu, ąntropornorfizrriu-automorficznym. —— pory rzeczywiście
I kina — „przypisu j e ramny osobie, którą uny, nasze własne _eedn/ charakteru le intencje” (FuIcTol ol ^noni); wszystko la czystych, a nieczyste dla nieczy-
stadium pojawia s;i.«
przypisywaniu por >tom żywym „cech o |P : ludzkich”. W trze o wyimaginowanym, piczy, rzutujemy nasz: halucynacyjny, w parnym w postaci zjsa pvó jenie są to, możns_ |w których projekcja.
loni, rozdwojenie e j już w stadium
>x, zamiast rzuto-|pwnaT,"wchłania świ^at w siebie. Iden-żwala „wcielić oto'<m'zenie w samego lgnąć uczuciowe zee s polenie z nim” Identyfikacja z innym może dokonać się ie” podmiotu prze jzz obcą osobowość |czaro wnika lub bogs»_ _ Identyfikacja ze osiągnąć r o zmiarkosmomorfizmu, m, w którym człow-^-dek czuje i uwraża
cosmos. Ten ostates__żł przykład, poka-
pjąkby dodatkowy ro- zzwój antropomor-ttnomorfizniu, dowo^«z3.2d, że projekcja