P4100004

Wchłanianie przez pilica jest upośledzone pr/y niewydolności miąższu płucnego.

Wchłanianie z przewodu pokarmowego główna droga wchłaniania

Mechanizmy wchłaniania

*    dyfuzja bierna - substancje lipofilnc

■    dyfuzja przez kanały jonowe - substancje o małej masie cząsteczkowej

■    cndocytoza pochłanianie przez komórki dużych cząsteczek

■    transport aktywny - wbrew gradientowi stężeń, proces energochłonny

Odcinki przewodu pokarmowego, w których zachodzi wchłanianie ^a    Jama ustna nikotyna, kokaina, cyjanki, alkohol

■    Żołądek

✓    kwasy oraz bardzo słabe zasady (kofeina)

s pr/y diecie bogatej w tłuszcze wzrasta wchłanianie substancji lipofilnych

■    Jelito cienkie

✓' słabe kwasy i zasady, lipofilnc nicclektrolity

✓    nic wchłaniają się substancje silnie /jonizowane, nierozpuszczalne i nietrwałe

■    Jelito grube woda

•    Odbytnica!!!

Substancje wchłonięte w żołądku i jelicie cienkim za pośrednictwem krążenia wrotnego docierają najpierw do wątroby. Związki wchłaniające się w pozostałych odcinkach przewodu pokarmowego docierają do krążenia centralnego z pominięciem wątroby.

Czynniki wpływające na wchłanianie ksenobiotyków z przewodu pokarmowego

■    Dieta

Z metale ciężkie lepiej wchłaniają się w obecności białek Z tłuszcze zwiększają wchłanianie substancji lipofilnych

■    Stopień rozdrobnienia

■    Wick

■    Stan błony śluzowej (owrzodzenia)

■    Interakcje pomiędzy związkami

■    Tempo pcrystaltyki

Dystrybucja ksenobiotyków

A.    we krwi

■    wiązanie z białkami osocza (głównie albuminami)

■    wiązanie z krwinkami

■    frakcja wolna

B.    w narządach wiązanie z białkami wewnątrzkomórkowymi

■    ligandyna wątrobowa - wiąże ksenobiotyki o charakterze kwasów

■    białka nichistonowc chroma ty ny - wiążą rtęć i ołów w jądrach komórek wątrobowych i nerkowych

*    metalotioncina

p występuje głównie w cytoplazmic komórek wątrobowych i nerkowych, także w enterocytach i mózgu J reguluje stężenie miedzi i cynku w organizmie Z wiąże także inne metale, min. kadm i rtęć

*    białka mięśnia sercowego - wiążą glikozydy nasercowe

■    białka endometrium - wiążą estradiol

Kumulacja w tkance tłuszczowej

■    Dotyczy związków silnie lipofilnych (insektycydy, polichlorowane bifenyle, dioksyny, tiobarbiturany).

■    Kumulowane substancje rozpuszczają się w lipidach, pozostając w stałej równowadze z frakcją wolną związku we krwi.

■    Ogranicza toksyczność związków, zmniejszając ich stężenie w innych przedziałach.

■    Podczas głodzenia wzrasta ryzyko uwolnienia dużych ilości skumulowanych związków do krwiobiegu. i Kumulacja może być długotrwała, np. okres póltrwania DDT w tkance tłuszczowej wynosi 4 lata.

Kumulacja w tkance kostnej

■    Kumulacja polega na łączeniu się cząsteczek ksenobiotyku ze składnikami hydroksy apatyt u " Związane jony mogą zachowywać się obojętnie lub uszkadzać kość, np. fluor

■    W miarę przebudowy kości przez osteoklasty, związane cząsteczki są uwalniane do krwiobiegu

■    Dotyczy np. fluorków, strontu, ołowiu, radu, tetracyklin