perz w a ciwy1 antastic pl

Perz wfaściwy Agropyron repens (L.) P. B.

Rodzina: Trawy, Gramineae

2_ pokrój; 2 — kłosek kwitnący; J —słupek i pręciki; 4 —ziarniak niedojrzały w plewkach; 5—7 —ziarniak bez plewek od strony grzbietowej, brzusznej i w przekroju poprzecznym; & — podstawa blaszki liściowej z ostrogami i języczkiem; 9—11 — siewki (I i 9—11 oryg.; 2—7 wg Koehlera; 8 wg Geigy)

Trawa wieloletnia, rozłogowa, wysokości do 150 cm. Źdźbła nagie, gładkie. Liście płaskie, o górnej stronie szorstkiej, żywozielone, sinozielone lub szarozielone; pochwy liściowe za młodu owłosione. Języczek liściowy krótki, delikatnie ząbkowany, zwykle rdzawy. Nasada blaszki liściowej często z chrząstkowatymi uszkami, obejmującymi sierpowato źdźbło. Kłos gęsty, wąski i spłaszczony, długości 7—15 cm. Kłoski jajowato lancetowate, nieco odstające, długości 10—15 mm, ustawione szeroką stroną do osi kłosa, zwykle 4^—5-kwiatowe. Plew 2, ostre lub tępe, bezostne lub krótkoościste, 5—7-nerwowe. Plewek 2, dolna lancetowata, długości 8—11 mm, zwykle zaostrzona i zakończona ością długości do 6 mm. Oplewiony ziarniak długości około 7,5 mm i szerokości 1,3 mm. Kwitnie od VI do IX. Roślina lecznicza.

Perz właściwy jest pospolitym chwastem pól uprawnych, występującym na wszystkich rodzajach gleb ornych, z wyjątkiem może gleb piaszczystych, bardzo kwaśnych, na których zastępuje go zwykle kłosówka miękka (Holcus mollis L.), trawa również rozłogowa, głęboko czołgająca się w glebie. Na glebach żyzniejszych, pulchnych i w miarę wilgotnych perz rozrasta się zwykle najbujniej. Jako roślina trwała zachwaszcza wszystkie zasiewy kolejno zajmujące zaperzone pole.

Rozmnaża się za pomocą ziarniaków zanieczyszczających ziarno siewne oraz wegetatywnie, nawet z drobnych fragmentów rozłogów.

Siewki: pierwszy liść równowąski, długości 80—100 mm, szerokości 1 mm, 5-nerwowy, ciemnozielony, z obu stron i na brzegach gęsto, krótko owłosiony. Pochwa pierwszego liścia długości 15—20 mm, zwykle czerwono nabiegła. Drugi liść początkowo krótszy i iglasty, później dłuższy i szerszy. Pochwa liściowa podobnie jak blaszki owłosiona. Koleoptyl błoniasty, czerwonawy z dwoma ciemniej zabarwionymi nerwami. Podziemna część źdźbła (mezokotyl) zwykle nie wydłużona. Z nasady źdźbła nadziemnego wyrastają wcześnie liczne korzonki przybyszowe. Języczek liściowy błoniasty, krótki.

Siewki pojawiają się na wiosnę.

438