PIC00619

136

3. Połączenia zgrzewane

Tablica 3.10. Wytrzymałość obliczeniowa stali wg PN-79/M-065I5

		Wytrzymałość obliczeniowa
Materiał	Grubość wyrobu	na rozciąganie, ścinanie, zginanie R MPa	na ścinanie Rt MPa
SlOS	do 16 mm	170	105 1
St3SX. St3SY, SOS	do 16 mm	220	125
St4VX, St4VY.St4V.St4W	do 16 mm	240	140
18G2,18G2A	do 16 mm	310	180
I8G2AV	do 16 mm	380	220
10HAV	blachy do 20 mm	340	200
10	do 16 mm	210	180
15	do 16 mm	230	—
20	do 16 mm	250-	—
MO	—	225	135
L45	—	235	140

Tablica 3.11. Wartość współczynnika s dla zgrzein czołowych

Rodzaj naprężeń	1 Dla a R, <260	tali o granicy pla. MPa 260 < R, < 360	styczności R, 360 < R, < 470
Ściskane osiowo 1 przy zginaniu	1*0	*1.0	1,0
Osiowe rozciąganie i przy zginaniu	0,85*	0,8*	0,8*
Śdnnnie	0,6	0.6	0,6

* Wartoić wipókzynnika i dotyczy zgrzein kontrolowanych zgrabnie (oględziny, ortnkiwsnk. pomiary). W przypadku zgrzein badanych defektotkopowo przyjmuje dę i - l;0dla m najmniej 4 kkuy jakołd złącza przy jr > 20 mm. lub 3 klasy przy g < 20 mm •g PN-I7/M 49772.

naniu naprężeń obliczeniowych z wytrzymałością obliczeniową w następujący sposób: — gdy elementy są rozciągane lub ściskane, naprężenia rozciągające lub ściskające prostopadłe do czołowej zgrzeiny wyznacza się wg wzoru

(3.13)

= 4- <

A

(3.16)

& = —m_w ^ sR\ A

(3.15)

(3.14)

— gdy złącze ściskane leży w strefie pręta obliczanej na wyboczenie.

gdy elementy zginane są w jednej płaszczyźnie.

— gdy elementy zginane są w dwóch płaszczyznach.

— gdy elementy są zginane i ścinane (zgrzeiny czołowe styków środników belki dwuteowej),

przy równoczesnym spełnieniu warunków

(3.18)

We wzorach (3.13) — (3.18) przyjęto następujące oznaczenia: Q, Af — siła poprzeczna i moment zginający przenoszone przez złącze, W_tt fV_x, fe — wskaźniki wytrzymałości przekroju zgrzeiny na zginanie, J_x — moment bezwładności całego przekroju zgrzeiny czołowej, A — pole przekroju zgrzeiny, o', -ć — naprężenia obliczeniowe, R — wytrzymałość obliczeniowa wg tabL 3.10, s — współczynnik zależny od rodzaju zgrzeiny, granicy plastyczności łączonej stali i metody kontroli złączy (tabl. 3.11), nt_w — współczynnik wyboczeniowy wg PN-80/B-03200. Sposób wyznaczania obciążenia obliczeniowego podany już został w pkt 2.6.4.

3.5. Przykłady obliczeń

Przykład 1. Obliczyć konieczną liczbę zgrzein punktowych i ich rozmieszczenie dla połączenia dwóch blach o grubości 2 mm wykonanych ze stali o /?. = 300 MPa. Złącze jest obciążone siłą F = — 14 000 N (rys. 3.19). Przyjąć, że zgrzeiny będą wykonane w klasie B wg PN-74/M-69020.

Do obliczeń wykorzystuje się dane z tabl. 3.7, wg której dla grubości blach zgrzewanych 2+2 mm przyjęto: średnicę zgrzeiny d_mlB ■■ 6 mm, minimalną siłę niszczącą zgrzeinę dla stali o R_m *= 300 MPa równą F_m » 770 daN *= 7700 N, stale obciążenie połączenia F < nFJx_t ponadto przyjęto r*=x, = 1.6.

Liczba zgrzein

przyjęło n «= 3.