PIC00616

130 3. Połączenia zgrzewane

Z przyrównania stronami równań (3.1) i (3-2) uzyskamy wyrażenie na liczbę zgrzein w rzędzie:

130 3. Połączenia zgrzewane

n m

Ak,

Wm

(3.3)

Dla zgrzein jednociętych 1 = I (rys. 3.13 a.b). dla zgrzein dwuciętych 1 = 2 (rys. 3.16). Odstęp między zgrzeinami — podzialkę / — wyznacza się z zależności

I =

(3.4)

gdzie li — szerokość blachy. Zwykle przyjmuje się / = (3 -r 6)d. Najmniejsza dopuszczalna wartość podzialki / = 2d daje największą wartość wytrzymałości zmęczeniowej złącza przy obciążeniach zmiennych.

Rozkład siły na poszczególne zgrzeiny usytuowane w jednym rzędzie nie jest równomierny, dlatego zaleca się rozmieszczenie zgrzein fleżeli jest więcej rzędów niż jeden) w sposób przestawny z przesunięciem zgrzein (rys. 3.4).

Metoda określenia dopuszczalnego stałego obciążenia złącza. Złącze zgrzewane punktowo z cienkich blach (g < 3 mm), w których zgrzeiny podlegają ścinaniu, można obliczać przez określenie dopuszczalnego stałego obciążeniu F złącza (wg PN-74/M-69021). W przypadku zgrzein jednociętych (rys. 3.13) obciążenie to wynosi w przypadku zaś zgrzein dwuciętych (rys. 3.16)

Fsś

(3.6)

gdzie | — liczba zgrzein punktowych, F, — siła niszcząca jedną zgrzeinę, x — współczynnik bezpieczeństwa, który należy przyjąć równy wartości współczynnika bezpieczeństwa przyjętego dla materiału rodzimego w odniesieniu do wytrzymałości na rozciąganie /?„. | = x„ = 2,2 -r 2,5.

Minimalną siłę F_m niszczącą zgrzeinę w zależności od wymiarów zgrzein i klasy jakości zgrzein, dla połączeń zgrzewanych punktowo z blach o grubości 0,5 -i- 3 mm ze stali węglowych o maksymalnej zawartości węgla do 0,22% i minimalnej wytrzymałości na rozciąganie R_m = 300; 340; 380 MPa wg PN-74/M-69020 podano w tabl. 3.7.

Metoda naprężeń dopuszczalnych. Połączenia zgrzewane zakładkowe i nakładkowe wykonane punktowo i liniowo z blach o grubościach g > 3 mm oblicza się wg metody naprężeń dopuszczalnych. Do obliczeń przyjmuje się wartość dopuszczalnych

Tablica 3.7. Minimalna siła F_m niszcząca zgrzeinę w zależności od wymiarów i klasy jakości zgrzein punktowych wg PN-74/M-69020

Kinu jnkofci zgrzeiny	Grubość części zgrzewanych mm	Minimi nisze dla s 300	sina siła F ząca zgrzc lali o A, K 340	dsN inę IPa 380	Średnica zgrzeiny mm	Wady wewnętrzne dopuszczalne W zgrzeinie
	0,5+0.5	230	250	290	4,0
	1.0+1.0	430	500	550	5.0
A	1.5+1,5	710	800	910	6,0	wad wewnętrznych
	2.0+2.0	1050	1200	1320	7.0	nie dopuszcza się
	2.5+2,5	1470	1670	1820	8,0
	3,0+3.0	1920	2180	2430	9,0
	0,5+0,5	130	140	160	3.0
	1.0+1,0	280	320	350	1 4,0	sumaryczna powierzchnia
	1,5 + 1,5	490	550	630	■ 5,0	wad w postaci pęcherzy, pę-
	2,0 + 2,0	770	880	970	6.0	knięć itp. < 5% powierz-
	2,5+2,5	1120	1280	1430	7.0	chni zgrzeiny
	3.0+3,0	1520	1720	1920	8,0
	0,5+0,5	90	100	110
	1.0+1,0	210	240	270	nic określa
C	1,5+1,5 2,0+2,0	400 650	450 740	SIO 810		nie określa sę
	2,5+2^	970	1100	1240	Się
	3,0+3,0	1330	1510	1690

Tablica 3.8. Współczynniki wytrzymałości z, zgrzein czołowych oraz współczynniki wytrzymałości zgrzein punktowych i liniowych

	Rodzaj zgrzeiny
Rodzaj i charakter		czołowa			punktowa i liniowa
przenoszonego		'
obciążenia	kowalska ogniskowa	gazowa	oporowa	iskrowa	oporowa
Wszystkie rodzaje obciążeń	0.8	0.9	0,7+0,85	OA+0,9	i
stałych i zmiennych
Obciążenia stale:					0,6 i 0,75
tnące	IES9I	—	—	J&T&wS!
rozciągające	—	—. |	B	T*' 1	+ 0£
Obciążenia zmienne:					n 0.1 + w
tnące rozciągające	—	—	—