pierwiosnek lekarski

Primula veris (P. officinalis) Pierwiosnek lekarski

Rozpowszechniony w całej Europie i Azji. Liście podługowate. ciemnozielone. pomarszczone, tworzą rozety. Pędy kwiatostanowe wysokości do 30 cm. Kwiaty pachnące, żółte lub żółtopomarańczowe. średnicy 8-15 mm o nieco dzwonkowej koronie osadzonej w seledynowych kielichach i zebrane w dość duże, jednostronne lub koliste baldaszki. Kwitnie IV-V.

Krajowy, żywotny i niewybredny pierwiosnek przydatny na słonecznych rabatach i w założeniach naturalistycznych typu „sucha łąka" lub „step". Dobrze rośnie w słońcu i lekkim ocienieniu, na glebie niezbyt żyznej, darniowej, wapnowanej i raczej suchej. Mrozoodporność zupełna.

Rozmnażanie przez wysiew nasion od razu na miejsce stałe (jesienią) lub podział starszych kęp po przekwitnieniu. Przeważnie daje samosiew.

Pierwiosnek lekarski występujący u nas na naturalnych stanowiskach jest pod częściową ochroną prawną.

W medycynie ludowej odwar z kwiatów i korzeni stosowany był jako środek wykrztuśny w nieżycie gardła i oskrzeli.