Wartości wytrzymałości na zmęczenie zębów od zginania zależą w zasadniczy sposób od gatunku materiałów, obróbki cieplnej lub cieplno-chemicznej, kształtu wrębu i stanu warstwy wierzchniej tego wrębu. Najlepiej, jeżeli można te wartości uzyskać z badań laboratoryjnych lub eksploatacyjnych na rzeczywistych przekładniach, uzyskując dla danego prawdopodobieństwa nie złamania krzywe Wóhlera lub linie uszkodzeń (pęknięć) Frencha.
Na rysunkach 3.18 i 3.19 przedstawiono wykresy wytrzymałości zmęczeniowej u podstawy zębów Gp ljm w funkcji liczby cykli dla pewnych grup stali przy danych rodzajach obróbki cieplnej dla danego prawdopodobieństwa uszkodzenia przez złamanie przy jednostronnym zginaniu.
Dla kół pośrednich lub gdy koło pracuje rewersyjnie (zginanie obustronne) należy wziąć około 70% wartości wytrzymałości z rysunków 3.18 i 3.19. Jeżeli nie mamy dokładnego oszacowania wartości odpowiednich granic zmęczenia na zginanie dla danych gatunków materiału, to należy je obliczyć z pewnym przybliżeniem posługując się tabelą 3.5 i wytycznymi zawartymi w rozdz. 3.8 lub korzystając z odpowiedniej literatury.
lim
Rys. 3.19. Linie obciążalności (wykres zmęczeniowy Wohlera) dla wytrzymałości podstawy zęba (dla naprężeń gnących) dla kół ze stali, nawęglanych i hartowanych oraz hartowanych indukcyjnie o rozkładzie strefy utwardzonej typu A (utwardzona warstwa powierzchniowa) wg ANSI/AGMA 6002-B93.
Koła ze stali stopowych, nawęglane i hartowane, twardość warstwy utwardzonej 58-63 HRC, twardość rdzenia 30—42 HRC.
Koła ze stali, hartowane indukcyjnie o rozkładzie strefy utwardzonej typu A (utwardzona warstwa powierzchniowa), twardość warstwy utwardzonej 58-62 HRC, twardość rdzenia 26-32 HRC, duże naprężenia ściskające, w całej strefie utwardzania.
L10 - 10-procentowe prawdopodobieństwo uszkodzenia,
LI - 1-procentowe prawdopodobieństwo uszkodzenia),
1 - pierwszy stopień jakości, 2 - drugi stopień jakości
46