7292100336

Wartości wytrzymałości na zginanie skał górnego karbonu w obszarze GZW podano w tabeli 4.2.

Tabela 4.2. Przedziały zmienności wytrzymałości na zginanie skał karbońskich GZW (Kidybiński 1982)

Skała	Wytrzymałość na zginanie, MPa
Węgiel	0,8-5,6
lupek ilasty/iłowiec	1.5-11.2
lupek piaszczysty	1.8-17.5
Piaskowiec drobnoziarnisty	3.5-22.0
Piaskowiec średmoziarnisty	2.0-16.0
Piaskowiec gruboziarnisty	1,7-13,5
Zlepieniec	1.0-6,0

Między wartościami różnych rodzajów wytrzymałości zachodzi relacja, którą przedstawiono na rysunku 4.36.

wytrzymałość na ściskanie

wytrzymałość na ścinanie

skały płonne: 0,05 - 0,48 R_c węgle: 0,08 - 0,43 R_c

wytrzymałość na zginanie

skłały płonne: 0,03 - 0,41 R_c węgle: 0,04 - 0,25 R_c

M

wytrzymałość na rozciąganie

skały płonne (iłowce): 0,01 - 0,18 R_c węgle: 0,01 - 0,16 R_c

skały płonne (mułowce, piaskowce): 0,01 - 0,28 R_c

Rys. 4.36. Relacja między wartościami poszczególnych rodzajów wytrzymałości skał karbońskich

dla obszaru GZW

4.2.2. Odkształceniowe właściwości skał

Odwzorowaniem obciążania próbki skały jest krzywa naprężeniowo-odkształ-ceniowa. W przypadku ciała idealnie sprężystego krzywe obciążania i odciążania mają taki sam kształt (rys. 4.37):

• krzywoliniowa charakterystyka naprężeniowo-odkształceniowa dotyczy ciał nieliniowo-sprężystych,

98