Przekładnie Zębate092

Założenia powyższe sprowadzają wzór (6.12) do postaci

m> (1,81,9)3

T_xK_f

Az,g

FPi

(6.14)

Jeśli wykorzystuje się obliczoną już wartość odległości osi a lub ta odległość jest narzucona warunkami konstrukcyjnymi, to można rozwinąć wzór (6.11) uzupełniając go wielkościami

b = \\f_a •a;

d_x =

2 a

u +1

oraz 7_FS • Yz ■ 7p = 3,0 — 3,4.

Wtedy

m > (3,0 -5- 3,4)-10³

T_xK_f(u+\)

Va-a²^_FPl

(6.15)

gdzie: Tj [Nm]; a_FPi[MPa].

Wyznaczenia wartości modułu zazębienia można dokonać również przy innych wskazówkach empirycznych:

- z warunków technologii budowy przekładni przyjmuje się:

(Zj + z₂) = 100,

a zatem przy znanej odległości osi

m - --— = 0,02a    (6.16)

Z] + z₂

W praktyce przyjmuje się m = (0,016-0,02)a; dla niskoobrotowych i bardziej obciążonych współczynnik wyższy.

- z warunków eksploatacyjnych przyjmuje się:

Zj ⁼ 20 -5- 50

(wartości wyższe dla wyższych prędkości obwod.), a zatem przy znanej średnicy zębnika lub odległości osi i przełożenia

(6.17)

m = — > 0,02d

lub

m =

2 a

(0,04 + 0,1)^-

[u + lj    U + 1

■>\

(6.18)

92