Smarowanie obiegowe preferowane jest dla silnie obciążonych przekładni szybkobieżnych z wałami pionowymi lub specjalnie wykonanymi układami wałków w przestrzeni skrzyni przy zmianie położenia przekładni w trakcie pracy (lotnicze, okrętowe itp.) oraz bardzo odpowiedzialnych przekładni energetycznych, lotniczych, okrętowych, hutniczych itp.
Rys. 11.2. Schemat smarowania natryskowego ciężkiej przekładni zębatej: 1 - zbiornik oleju, 2 - pompa olejowa, 3 - zawór przelewowy bezpieczeństwa, 4 manometry, 5 i 6 - zawory regulacyjne, 7 - termometry, 8 - pompa pomocnicza, 9 - rozdzielacze, 10 - chłodnica, 11 - woda chłodząca,
12 - kosze ssawne, 13 - grzałki
Oprócz tych sposobów smarowania przekładni wolnobieżnych ($ < 3 m/s), stosuje się smarowanie okresowe smarem plastycznym lub półpłynnym przy pomocy dozowania ze smarownic smaru stałego lub półpłynnego.
Przy smarowaniu zanurzeniowym głębokość zanurzenia koła „pobierającego” olej" z miski (skrzyni) winna wynosić: „h”
- dla modułów m < 20 mm, h = (2-6) m, lecz nie mniej niż 10 mm,
- dla modułów m > 20 mm, h - m.
Zbyt głębokie zanurzenie może prowadzić przy pewnych prędkościach do pienienia się oleju, który „wędruje” po ścianach skrzyni, co zmniejsza skuteczność smarowania.
Jeżeli łożyska przy tym sposobie smarowania - są smarowane tym samym olejem, to należy stosować odpowiednie kanały kierujące w skrzyniach i ewentualne zgamiaki lub lejki kierujące.
Przy smarowaniu zanurzeniowym stosuje się również dodatkowo tarcze rozbryzgowe, koła pośrednie (smarujące), względnie wanny pod małymi kołami. Przy smaro-
11 Dla przekładni jednostopniowej jest to koło duże, dla dwustopniowej - koło pośrednie z2.
146